به گزارش ایکنا؛ تاریخ انسانهای بزرگی را سراغ دارد که با وجود محروم بودن از نعمت بینایی توانستهاند به مدارج عالی در حوزههای مختلف دست پیدا کنند. آنها با تکیه بر نیروی اراده، پشتکار، خلاقیت و تقویت سایر حسهای خود توانستهاند بر این نقیصه ظاهری فائق آمده و مایه سرفرازی و سربلندی شوند. اما متاسفانه این افراد با توجه به شرایط جامعه مشکلات حرکتی بسیاری در سطح شهر دارند که بخش اعظم آن به نامناسب بودن شرایط فضاهای شهری باز و بیتوجهی دستاندرکاران این مقوله بازمیگردد. آنها عادت دارند دنیا را فقط از چشم یک انسان بینا ببینند اما بایستهها به ما مینماید که محیط برای این افراد باید به صورت مطلوب مناسبسازی شود تا بتوانند به راحتی و با صرف حداقل انرژی جنبشی در سطح شهر زیست مناسبی داشته باشند.
بر همین اساس نقش مؤثر شهرداری تهران برای رسیدن به شهری زیستپذیر که اقشار مختلف جامعه همچون نابینایان بتوانند در آن به راحتی زندگی کنند بسیار حائز اهمیت است. البته در این بخش دستاوردهایی در حوزههای خدمات اجتماعی، فرهنگی، علمی و با تجربیات موفق به ثمر نشست و معابر و پیادهروها با موزائیکهای زرد و برجسته برای حرکت آسانتر روشندلان در شهر ایجاد شد. در ایستگاههای بیآرتی علائمی را برای ورود افراد به اتوبوس و خروج آن نصب شد و بعد از آن نیز اقدامات دیگری از جمله نصب تابلوهای مجهز به خط بریل در ایستگاههای حمل و نقل عمومی و همچنین مناسبسازی معابر انجام شد که توانست تا حدودی حق زندگی را به این قشر از جامعه هم بدهد.
اما این اقدامات نیاز به رشد و توسعه داشت که در دوره جدید مدیریت شهری و بعد از گذشت حدود ۲ سال شاهد توقف چنین فعالیتهایی هستیم، در حالی که قرار و شعار این دوره مدیریتی بر «زیستپذیر کردن پایتخت برای تمام اقشار جامعه» بود.
در همین خصوص و در پاسخ به اهم برنامهها و اقدامات فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران برای نابینایان به سراغ زینب نصیری، مدیرکل سلامت شهرداری تهران، رفتیم. وی با بیان اینکه شهرداری تهران به صورت کلی ستادی را به نام مناسبسازی شهری دارد که ریاست آن با معاون شهرسازی شهردار تهران است، اظهار کرد: زیرمجموعه این ستاد کارگروههایی شامل کارگروه مناطق فنی عمران و کارگروه فرهنگی و اجتماعی است و دبیری کارگروه فرهنگی و اجتماعی برعهده اداره کل سلامت شهرداری تهران است.
نصیری ادامه داد: اتفاق خوبی که در این دوره رخ داد، این بود که ستاد مناسبسازی خودش را در قالب تبدیل شهر تهران به شهر دسترسپذیر تعریف کرد. به این معنی که وقتی از موضوع مناسبسازی در تهران صحبت میکنیم این مسئله یکی از عناوین شهر دسترسپذیر است؛ لذا چنین شهری یعنی به سمت مکانی برویم که برای همه گروهها با همه نیازها و ویژگیها مناسب باشد.
وی با بیان این مطلب که یکسوم جمعیت کشور به زودی درگیر نیازمندیهای خاص و ویژه میشوند، افزود: لذا زمانی که صحبت از شهر دسترسپذیر میکنیم جامعیتی تعریف میشود که همه گروههای جامعه را دربرمیگیرد و بر همین اساس همه باید تلاش کنیم تا تهران را به یک شهر دسترسپذیر تبدیل کنیم.
نصیری تصریح کرد: امروز وقتی به بحث مناسبسازی شهری نگاه میکنیم علیرغم همه محدودیتها و کمبودهایی که وجود دارد باز هم مناسبسازیها بیشتر برای افرادی است که علولیت جسمی و حرکتی دارند و کمتر میبینیم که در شهر برای نابینایان و ناشنوایان دسترسیهایی تعریف کرده باشند و یا از المانهایی استفاده شده باشد که نابینایان هم بتوانند به راحتی در شهر و در سطح آن تردد کنند. البته برخی از معبرسازیها برای نابینایان انجام شده اما نکته حائز اهمیت این است که تا زمانی که خودمان دچار معلولیت نباشیم نمیتوانیم واقعیت را درک کنیم که آیا خدمات و فعالیتهایی که ویژه نابینایان انجام شده، توانسته دسترسی لازم را برای آنها فراهم کند یا خیر؟
مدیرکل سلامت شهرداری تهران ادامه داد: کاری که در حال انجام آن هستیم این است که با تمامی مناطق ۲۲ گانه و با همکاری معاونت شهرسازی مقرر کردیم که در تمامی کارگروههای مناطق فرد معلول، که عضو کانون معلولین است و با معلولین هم ارتباط دارد، عضو باشد. بر این اساس در تمامی پروژههایی که در حوزه معلولین انجام میشود حتماً یکی از افراد کانون معلولین در حوزه سلامت که خودشان هم دچار یکی از انواع معلولیتها هستند حضور دارند و بر آن نظارت میکنند.
وی افزود: به عنوان مثال اگر قرار باشد پارکی برای افراد معلول مناسبسازی شود که البته برنامه آن را هم ستاد مناسبسازی تعریف کرده و تا پایان سال، ۲۲ بوستان شهر تهران به همراه ۴۴ بوستان قبلی که مناسبسازی شده اضافه خواهد شد، حتماً افراد معلول حضور مییابند و هم افراد جسمی ــ حرکتی و افراد نابینا در این پروژه حضور پیدا میکنند و آنها نیز چک میکنند که اقدامات انجام شده برای آنها مناسب است و یا باید اصلاح شوند.
نصیری با بیان اینکه قطعاً از نقطه مطلوب خیلی فاصله داریم، گفت: امید داریم که در حوزههای مختلف از جمله حمل و نقل عمومی، تاکسیها و فضای شهری زمینهای مهیا شود که مشخصاً امکانات مورد نیاز افراد جسمی ــ حرکتی و نابینایان و ناشنوایان لحاظ شود. این موضوعی است که باید در همه گروههای اجتماعی اتفاق بیفتد چرا که وقتی صحبت از شهر دسترسپذیر میکنیم یعنی شهری که برای همه افراد جامعه دسترسپذیر باشد.
این مدیر شهرداری بیان کرد: در سال جاری اتفاق خیلی خوبی هم در حال وقوع است. روز سهشنبه در سالن ایوان شمس معاونت فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران برنامه ویژهای را برای افراد نابینا و کمبینا اجرا کرد که کل برنامهریزی طراحی و نحوه ارائه برنامه را انجمن نابینایان و کانون معلولین انجام داد. چیزی که همیشه دنبال آن بودیم تا خود سازمانهای مردمنهاد بیایند و پیشنهاد و برنامهریزی کنند و شهرداری بتواند تسهیلکننده باشد و حمایت کند.
وی در مورد ارزیابی خود از وضعیت فعلی دسترسپذیر بودن شهر تهران هم گفت: واقعیت این است که شهر تهران با شهری که همه انتظار داریم خیلی فاصله دارد. زمانی که میگویم شهر زیستپذیر و شهروند مشارکتپذیر در واقع به معنی این است که همه شهروندان فارغ از هر نوع معلولیت و نیازی بتوانند در شهر حضور یابند.
وی با اشاره به حضور تسهیلگر رسانهها در چنین مواردی برای ایجاد حساسیتهای لازم تصریح کرد: قطعاً میتوان امید داشت که با سرعت بیشتری و در فرایند زمانی کوتاهتری به شهری برسیم که همه افراد با همه ویژگیهایی که دارند بتوانند در شهر مشارکت داشته باشد.
انتهای پیام