«سیستان‌وبلوچستان»؛ نامی هم‌ردیف محرومیت
گروه اجتماعی - سیستان‌وبلوچستان استانی است که اصولاً هر گاه سخن از محرومیت، سوء تغذیه و فقر به میان می‌آید، امکان ندارد که نامش برده نشود؛ محرومیت از امکانات آموزشی و تحصیل فقط یک نمونه از محرومیت این استان است.
به گزارش ایکنا از سیستان‌وبلوچستان، چند روز پیش، سردار آزمون، بازیکن تیم ملی فوتبال کشورمان، در استوری اینستاگرام خود تصویری را با عنوان «سیستان‌وبلوچستانم، ببخشید که مسئولان حواسشان به شما نیست» به اشتراک گذاشت که در آن تعدادی دانش‌آموز سیستانی در پشت یک وانت به صورت فشرده سوار هستند. این تصویر بهانه‌ای شد تا برای چندمین بار محرومیت این استان پهناور کشورمان بر سر زبان‌ها بیفتد.
سیستان‌وبلوچستان استانی است که اصولاً هر گاه سخن از محرومیت، سوء تغذیه و فقر به میان می‌آید، امکان ندارد که نامش برده نشود؛ محرومیت از امکانات آموزشی و تحصیل فقط یک نمونه از محرومیت این استان است.
آموزش و پرورش مناسب از زمینه‌های مهم پیشرفت و زیربنای سایر امور جوامع امروزی است؛ جامعه‌ای که آموزش آن همراه با محرومیت باشد، نمی‌تواند به توسعه و پیشرفت امیدوار شود.
در سیستان و بلوچستان بسیاری از دانش‌آموزان به خصوص در مقطع ابتدایی در کلاس‌های چندپایه درس می‌خوانند، یعنی کلاس‌هایی که پایه‌های اول، دوم، سوم و چهارم را در خود جای داده است؛ بسیاری از روستاها برای مقطع متوسطه مدرسه‌ای ندارند و دانش‌آموزان مجبورند هر روز مسافتی را تا شهر طی کنند.
زیرساخت‌های ضعیف آموزشی
حلیمه پاکوفته، معلم اهل بلوچستان، در این باره به خبرنگار ما گفت: مدارس استان متأسفانه از نظر امکانات وضعیت مطلوبی ندارد، به طوری که نه تنها امکانات آموزشی ناچیز است، بلکه در برخی مدارس حتی مشکل سرویس بهداشتی و عدم دسترسی به آب نیز وجود دارد.
وی ادامه داد: مدرسه باید محیطی باشد که کودکان را به آموختن علاقه‌مند کند، در حالی که مدارس ما نه کتابخانه دارد و نه اثری از فضای سبز هست؛ در زنگ ورزش هم جز توپ وسیله بازی دیگری نیست.
این معلم اظهار کرد: وجود کتابخانه، سیستم کامپیوتری و اینترنت به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا تحقیق و مطالعات غیردرسی داشته باشند که تأثیر بسزایی در رشد تحصیلی آنان دارد.
فضای آموزشی در سیستان‌وبلوچستان یک‌سوم مناطق دیگر است
علیم یارمحمدی، نماینده مردم زاهدان، در مجلس شورای اسلامی چندی پیش اعلام کرده بود: سیستان و بلوچستان کمترین فضای آموزشی کشور را دارد، به طوری که فضای آموزشی آن یک‌سوم مناطق دیگر است.
وی ادامه داد: برای نمونه فضای آموزشی در یکی از استان‌های عادی کشور مانند استان یزد 9.9 متر مربع برای هر دانش‌آموز است، ولی این رقم برای استان سیستان و بلوچستان سه متر مربع است.
نماینده مردم زاهدان در مجلس شورای اسلامی یکی دیگر از شاخص‌های نامطلوب آموزشی در استان سیستان و بلوچستان را نبود معلم کیفی و باانگیزه دانست و افزود: نه تنها آموزش و پرورش انگیزه‌ای برای معلمان در نظر نمی‌گیرد، بلکه معلم نیز در سر جای خود قرار ندارد، به این صورت که شخص در رشته‌های مهندسی تحصیل کرده، اما باید برای دانش‌آموزان مقطع ابتدایی تدریس کند؛ قطعاً چنین فردی انگیزه تدریس ندارد.
وی بیان کرد: در سیستان و بلوچستان معلمان در مدت محدودی حدود دو الی سه سال به کار گرفته می‌شوند که برای این مدت نه آموزش‌های لازم را میبیند و نه دغدغه خاصی برای تحصیل دانش‌آموزان دارند.
یارمحمدی افزود: البته در مرکز استان دانشگاه فرهنگیان وجود دارد تا معلمان ضمن خدمت آموزش ببینند، ولی این دانشگاه نیز با توجه به دوری مسافت که حدود یک هزار و 600 کیلومتر است عملاً به کار این معلمان نمی‌آید.
دسترسی نابرابر به امکانات در نظام آموزشی
مولوی سیدعبدالصمد ساداتی، امام جمعه اهل سنت سراوان، نیز در این باره به خبرنگار ایکنا گفت: در نظام آموزشی دسترسی به امکانات برابر وجود ندارد؛ اگر چه امروزه زمینه‌های علم و فراگیری در دنیا از زمان‌های گذشته بیشتر و پیشرفته‌تر است، اما متأسفانه استان ما علاوه بر دیگر مشکلات، در زمینه فضای آموزشی و فرصت‌های یادگیری نیز از محرومیت بی نصیب نبوده و محروم‌ترین استان کشور است.
وی ادامه داد: آمار‌های بالای کودکان بازمانده از تحصیل، بی‌سوادی و ترک تحصیل، کمبود معلم و مدرسه و سوء تغذیه در سیستان و بلوچستان نشان از نابربری در آموزش و پرورش و نیاز مبرم به عدالت در توزیع اعتبارات و برنامه‌ریزی در زمینه تعلیم و تربیت است.
امیدواریم با گوشه چشم مسئولان روزی غبار محرومیت از چهره دردمند پهناورترین استان کشور برداشته شود و دیگر خبری از سوء تغذیه، بازماندگی از تحصیل، کمبود معلم و نبود سرویس ایاب و ذهاب در سرزمین اسطوره‌ها نباشد.
گزارش از هادی محمدی
