مدیریت توئیتی

به گزارش ایکنا، جهان اقتصاد نوشت: جامعه ایرانی که در تحولات اجتماعی همیشه شانه به شانه و پشتیبان یگدیگر بوده اند چرا اجازه می دهند افرادی آگاهانه یا ناآگاهانه کِشتی جامعه ایرانی را به انواع تلاطم های اقتصادی ، با پیامی کوتاه غوطه ور کنند .

بدیهی است وقتی فرد یا گروهی در جامعه، سیاست یا بسته ای را برای شهروندان جامعه هدف ارائه می نمایند ، پژوهشگران و کارشناسان در رسانه های مکتوب همسو یا در مخالفت با آن طرح نظریات خود را منتشر می کنند .

مسولین محترم جامعه! کشور را نمی توان با یک توئیت ساده اداره کرد ، اگر مسئولی یا کارشناسی در جامعه نیازمند بیان و ارائه راهکار است باید آن را در قالب خاص منتشر نماید ، مگر می شود در دو جمله یا با راه اندازی هشتک در مقابل سیاست های عجولانه که صنعت کشور را به افول و انزوا کشانده پاسخ داد؟! اینگونه پاسخگویی فقط و فقط فرافکنی با شیوه فرار به جلو با ارائه مسیر اشتباه است؛ آنهم بصورت تعمدی .

در دهکده جهانی همه دولت ها نیازمند افرادی صرفا با پیشینه سیاسی برای حضور در نهادهای سیاسی اند ولی متولیان آموزش، فرهنگ، اقتصاد و صنعت از میان دانش آموختگان با رزومه قابل دفاع گزینش می گردند، تا جوامعشان را به سوی رشد هدایت نمایند .

کرسی های آزاد اندیشی برای جامعه ی دانشجویی طراحی گشت که قرار بود جایگاه کارشناسانی توانمند را برای ایران در همه حوزه ها تبیین نماید ، ولی صرفا بخاطر یک تفکر ساده آن هم با نگاهی بظاهر امنیتی در مقابل این فراز و فرودی انسان ساز سدی آهنین و نامرئی طراحی و اجرا شد.

در نهادهای حکومتی کشور شرکت هایی تاسیس گردیده که با نام خصولتی در حال گذران عمر و ایجاد پروسه های مالی هستند،که البته ردیف بودجه هم برایشان تخصیص میابد ، اما شاید نظارتی بر عملکرد فنی و مالی این موسسات اعمال نمی گردد.

پروسه خصوصی سازی در پارادوکسی کامل با اصل ۴۴ قانون اساسی در عملکردست و مبرهن است مدیرانی که جهت تصدی مدیریت سازمانی شرکت های وابسته جهت واگذاری به بخش خصوصی انجام وظیفه می نمایند با خساست کامل در اسناد و مدارک مستند با ایجاد نوعی رانت اطلاعاتی آن هم با اما و اگرهای فراوان این بخش را به کنسرسیوم های خصوصی واگذار می دارند (ساختار واگذاری خود ماجراهایی منحصر به فرد دارد که شرح آن در این مجال نمی گنجد) .

بدیهی است در دو یا سه جمله نمی توان برای زندگی شهروندان این جامعه، آن هم در عصر ارتباطات برنامه ریزی داشت، پس خواهشمندیم عزیزان از هر گونه مدیریت توئیتی جدا بپرهیزند و اگر نیاز به گفتگو یا بیان نظرات خود دارند، از رسانه های مکتوب نوشتاری به عنوان یک پداگوژی بهره بگیرند تا اسنادی علمی و معتبر برای آیندگان یادگار ماند .

در سال گذشته به رغم امیدهایی که به جامعه تزریق گردید، ولی روزنامه جهان اقتصاد با رسالتی که در اهداف خود ترسیم دارد در شماره ویژه نامه نوروزی، پس از بررسی شرایط جامعه، تئوری کاهش یاحفظ شرایط فعلی تولید را تئوریزه کرد ، ولی هیچ نهاد مسئول بدلیل نداشتن استراتژی حتی جوابیه ای کوتاه برای این فرآیند ارسال نکرد .