دفاع مقدس؛ روایتی که شنیدن دارد

به گزارش ایکنا از سیستان‌وبلوچستان، دفاع از سرزمین، همیشه مقدس است، چون دشمن که بیاید احترام و ارزشی برای هیچ کس نمی‌ماند؛ این درد را ملت‌های آواره خوب می‌دانند.

این دفاع را از آن جهت «مقدس» نامیدند، که علاوه بر خاک از ارزش‌های آسمانی هم دفاع شد؛ گنجینه ارزش‌ها در آن دیده می‌شد.

اگر ایمان گمشده بشر است، در دفاع مقدس هر سنگر، سجاده پرستش خدا بود. اتصال زمین و آسمان هیچ وقت قطع نمی‌شد. رزمندگان جهاد خالصانه می‌کردند و خدا خرمشهر و شهرها را آزاد می‌کرد. بجز صدر اسلام هیچگاه اینگونه امداد الهی به مدد نیامده بود؛ چون ما به فرمول وعده الهی که «دین خدا را یاری کنید تا خدا شما را یاری کند» دست یافته بودیم.

برای پیروز شدن، قرآن‌ها بر طاقچه نبود بلکه زیر و بالای سر در هر عملیات بود؛ رمز اهل بیت پیامبر(ص) شروع عملیات رزمندگان ما بود. اگر خودخواهی ماهیت انسان‌ها را تغییر می‌دهد، در دفاع مقدس، مردم جان هدیه می‌کردند به هم. در جبهه «برادر، برادر گفتن» از زبان دل کسی نمی‌افتاد. سینه‌ها داوطلب سیم خاردار می‌شد و تن‌ها سپر تانک‌ها؛ تا برادری به سلامت بگذرد از مهلکه.

در دفاع مقدس، مسابقه بر سر «خوب بودن» بود. داستان السابقون السابقون روایت دفاع مقدس ما بود. نسل‌های ملت ایران برای بیمه شدن در جنگ‌های تحمیلی نیاز دارد به شنیدن روایت دفاع مقدس.

یادداشت از احمد ملاشاهی، فعال فرهنگی و معاون سابق خبر صدا و سیمای مرکز استان سیستان‌وبلوچستان

انتهای پیام