به گزارش ایکنا از خوزستان، حجتالاسلام والمسلمین محمدحسن انصاری، مدیر مدرسه علمیه آیتاللهالعظمی آقا شیخ محمدجعفر انصاری(ره) اهواز در سلسله جلساتی به شرح دعای مکارمالاخلاق امام سجاد(ع) پرداخته است. جلسه شانزدهم این شرح از دعا تقدیم مخاطبان میشود.
بسم الله الرحمن الرحیم
امام سجاد(ع) در پیشگاه الهی عرض میکند: «وَ سَترُ العائِبَه» امام(ع) در ادامه فراز قبلی درخواست مینماید بارالها به من توفیق عنایت فرما که عیوب و زشتیهای مردم را بپوشانم و به زبان نیاورم. ائمه معصومین(ع) در قالب دعا به ما میآموزند که چه حوائجی را از خدا طلب کنید که در این فقره از دعا توفیق عیبپوشی که از اهمیت خاصی برخوردار است را اشاره کرده است و ستّارالعیوبی از صفات باریتعالی است یعنی گناه بندهاش را آشکار نمیکند و فرصت توبه به او عطا میکند تا خود را پاک گرداند.
به قول شاعر:
باز آ باز آ هر آنچه هستی باز آ
گر کافر و گبر و بت پرستی باز آ
این درگه ما درگه نومیدی نیست
صد بار اگر توبه شکستی باز آ
ابو سعید ابوالخیر
دین مبین اسلام برای حفظ آبرو و حرمت و شخصیت مؤمنان اهمیت زیادی قائل است تا آنجا که خدای متعال در قرآن مجید سوره حج آیه ۳۸ میفرماید: «إِنَّ اللَّهَ يُدَافِعُ عَنِ الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ خَوَّانٍ كَفُورٍ؛ پس کسی که خداوند مدافع اوست چگونه انسان به خود جرئت می دهد که پردهاش را بدرد و رازش را فاش کند یا عیبش را آشکار کند و یا بیدلیل به او تهمت وارد کرده و آبروی او را بریزد و به حیثیتش صدمه رساند.»
عیبپوشی مایه تحکیم دوستی و تقویت روابط اجتماعی است. ما باید با گناهکار همانند یک بیمار برخورد کنیم و درصدد نجات او باشیم نه اینکه عیوب او را آشکار کنیم، بیان عیوب افراد چه غیاباً و چه آشکارا از گناهان کبیره است و گاهی خسارات غیر قابل جبرانی به بار میآورد به این صورت که با انتشار عیوب و زشتیهای گنهکار او دیگر در جامعه آبرویی نخواهد داشت و زمانی که او به این نقطه برسد دیگر از انجام هر گناهی شرم نمیکند زیرا دیگر برای او آبروی نمانده که حیا کند، بنابراین ممکن است به هر خلافی دست بزند و آسیبهای جدی به اجتماع وارد کند.
حفظ کرامت انسانی و عیبپوشی از افراد از جمله صفات پسندیدهای است که پیشوایان دین بر آن تأکید فراوان کردهاند و روایات زیادی در تشویق عیبپوشی و تحذیر پردهدری و عیبجویی صادر شده است. امام صادق(ع) در روایتی از قول پیامبر(ص) میفرماید: لغزشهای مؤمنان را دنبال نکنید کسی که پیگیر لغزش مؤمنی باشد خداوند تمام لغزشهای او را دنبال خواهد کرد و او را حتی در میان خانهاش رسوا میکند. کسانی که گناه ندارند و از سلامت دین برخوردارند سزاوار است که به گنهکاران ترحم کنند.
امیرالمؤمنین علی(ع) در خطبه ۱۴۰ نهجالبلاغه میفرماید: ای بنده خدا در گفتن عیب کسی شتاب مکن شاید خداوند او را مورد عفو قرار داده و بر گناهان کوچک خود ایمن مباش شاید بر آنها کیفر شوی. همچنین پیامبر(ص) میفرماید: «مَن عَلِمَ مِن اَخیهِ سَیِئهً فَسَتَرَها سَتَرَ اللهُ عَلَیهِ یَومَ القِیامه؛ کسی که میداند برادرش آلوده به گناهی است و آن را بپوشاند خداوند او را در قیامت میپوشاند.(میزان الحکمه، جلد 7)
خداوند که ستارالعیوب است میداند کجا پردهپوشی و ستاری کند و کجا ستاری نکند اگر کسی مخفیانه مرتکب گناهی شود باریتعالی اجازه نخواهد داد اسرارش نزد دیگران افشا شود حتی در قیامت خداوند اجازه نمیدهد؛ کسانی که در کنار یکدیگرند از اعمال هم باخبر شوند. بنابراین، عملکرد شخص هم بسیار مهم است اگر کسی پردهدری نکند و آشکار مرتکب گناه نشود خدا پردهاش را نمیدرد، بنابراین کسی که با قلم و بیان و اندیشههای ناصواب خود آبروی دین خدا و مردم را میبرند به جایی میرسد که دیگر شایسته نیست خدای متعال آبرویش را حفظ کند.
پروردگار ما را متخلق به اخلاق حسنه بگردان
انتهای پیام