زیارت نوعی تجدید بیعت با خاندان اهل بیت(ع) است

به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، محمدعلی انصاری صاحب تفسیر مشکاة و مفسر قرآن، در نشست مجازی که امروز 2 اردیبهشت‌ماه با موضوع «مفهوم زیارت» برگزار شد، اظهار کرد: درخصوص مبحث زیارت قبور پیامبر(ص) و اهل‌بیت(ع) نیکوست به این نکته اشاره کنیم که اساساً زیارت از سه محور تشکیل شده است و در دل آن، سه مفهوم عمده نهفته است. نخستین مورد این است که زیارت درحقیقت، تقدیر و تشکر از جایگاه و خدمات و زحمات این بزرگواران است. برای مثال هنگامی که به زیارت قبر مطهر پیامبر(ص) می‌رویم، درواقع از ساحت مقدس آن حضرت قدردانی می‌کنیم و عرضه می‌داریم ای رسول مهربانی‌ها، ما می‌دانیم که شما در راه هدایت انسان‌ها چه رنج‌ها و دشواری‌هایی را به جان خریده‌اید؛ برای همین آمده‌ایم تا از پیشگاه شما تشکر کنیم.

 وی بیان کرد: دومین نکته آن است که زیارت، نوعی تجدید بیعت با محمد و آل محمد(ص) است. زیرا این امر بدین معنا است که ما در محضر این والامرتبگان تعهد می‌دهیم که پیرو ایشان باشیم و به اصول اعتقادی و خط مشی این پیشوایان دین، متعهد بمانیم و ایشان را به عنوان الگوی زندگی خود برگزینیم. سومین مفهومی که در زیارت نهفته است، استعانت و استمداد از اولیای الهی است. هنگامی که ما به زیارت این بزرگان می‌رویم، در حقیقت به آستان پاکشان عرضه می‌داریم که ما می‌دانیم که شما اسباب عنایت حق و واسطۀ فیض معنوی خداوند بر وجود و آفرینش هستید، برای همین است که آمده‌ایم با استعانت از شما به فتح قله‌های کمال و سعادت نائل آییم.

انصاری تصریح کرد: تبرک جستن به ضریح و بقعه مبارک امامان و بوسه زدن بر در و دیوار این اماکن مقدس بنابر بعضی شواهد بدون اشکال است. برای مثال برخی روایات موجود اشاره بدان دارد که در زمان حیات پیامبر اکرم(ص)، مسلمانان به آب وضوی آن حضرت تبرک می‌جستند. علاوه بر این، سیره همه مسلمانان در بوسه زدن بر قرآن مجید که از نظر ظاهری چند برگ کاغذ و جلدی از پوست آهو یا مقواست، حاکی از برکت داشتن ورق‌هایی است که عظمت تعالیم نگاشته‌شده وحی را در خود دارد.

صاحب تفسیر مشکاة ادامه داد: در همین راستا بوسه زدن بر ضریح ائمه اطهار و دست کشیدن بر در و دیوار بارگاه ایشان، به خاطر بزرگ‌داشت طلا، نقره یا چوبی که در آن در و ضریح به کار رفته نیست، بلکه به دلیل انتساب این اشیاء به صاحب آن مضجع شریف است. واضح است که مسلمانان به سنگ و چوب قبر و طلا و نقره ضریح دل نبسته‌اند، بلکه در پی اتصال روح خویش به ارواح پاک اولیا برای تقرب به خداوند هستند. بوسه زدن بر کلام خدا و در و دیوار حرم مطهر پیامبر(ص) و ائمه معصوم(ع) تنها به دلیل عشق‌ورزی به حضرت حق‌تعالی و فرستادگان و اولیاء و خاصان اوست و اگر آن در و دیوار در جای دیگری نصب شده بود، دیگر کسی آن را نمی‌بوسید.