به باور علی زمانیان، پدیده «دینزدگی» هنگامی است که حجم عظیمی از گفتار دینی از دهها شبکه رادیو و تلویزیونی پخش شود؛ بروز و ظهورات اجتماعی و عینی دین، به معنای دیندارتر شدن جامعه نیست و بلکه برعکس، سبب پدیده «دینزدگی» میشود؛ به نحوی که هرچه شعله تبلیغات، گفتارها، آیینها، مناسک و ضوابط بیرونیِ دین بیشتر شود، مزرعه سبز دین را در ساحت درون آدمیان بیشتر میسوزاند.