از سرزمین مدارس کپری تا درخشش در بزرگ‌ترین ماراتن علمی کشور/ می‌خواهم معلم شوم

به گزارش ایکنا از سیستان‌وبلوچستان، استان سیستان و بلوچستان، پهناورترین استان کشور، سرزمین مدارس کپری است؛ سرزمینی که مسئولان آن هرازگاهی نوید حذف مدارس کپری را می‌دهند، گاهی به استانداردسازی آن تأکید می‌کنند و گاهی می‌گویند «مدارس کپری واقعیتی است که باید آن را پذیرفت».
در مدارس کپری زمستان‌ها سردی هوا و بهار گرمای هوا سبب ناراحتی دانش‌آموزان می‌شود؛ دانش‌آموزانی که شوق علم‌آموزی در دل دارند و هر روز به امید رسیدن روزهای خوب‌تر به انتظار می‌نشینند.

از قلب همین مدارس کپری استعدادهایی رستن آغاز می‌کنند که ریشه در دل خاک این سرزمین کهن دارند و امسال، جوانان مستعد این سرزمین پهناور کهن در بزرگ‌ترین ماراتن علمی کشور خوش درخشیدند.
عبدالله رئیسی، نوجوان اهل روستای محروم کله‌گان سراوان، یکی از این استعدادهای نهفته کویر است که توانست با اتکا به پشتکار خودش، بر محرومیت‌ها غلبه کند و رتبه دوم کنکور سراسری در رشته علوم انسانی را کسب کند. گفت‌وگوی خبرنگار ایکنا با این نوجوان مستعد بلوچستانی را در ادامه می‌خوانید:

مدارس روستایی از حداقل امکانات محروم است
رئیسی، نفر دوم کنکور سراسری در رشته علوم انسانی، با اشاره به کمبود امکانات آموزشی محل تحصیلش بیان کرد: من اهل روستای کله‌گان، از توابع شهرستان سراوان، هستم و تا قبل از دبیرستان، در همین روستا درس می‌خواندم؛ امکانات آموزشی این روستا حداقل بوده و اصلاً خوب نیست. با این حال همه تلاشم را می‌کردم و هر سال دانش‌آموز ممتاز می‌شدم.
وی ادامه داد: برای دبیرستان، مجبور شدم به شهر بیایم و در دبیرستان نمونه تحصیل کنم؛ از شهر تا روستای ما 110 کیلومتر فاصله بود و فقط هر دو هفته یک‌بار می‌توانستم به خانواده سر بزنم.
نفر دوم کنکور رشته علوم انسانی اظهار کرد: در مدارس نمونه به لطف خیّران امکانات آموزشی بهتر است و معلم‌های این مدارس هم دلسوز دانش‌آموزان هستند و تمام تلاش خود را برای موفقیت ما می‌کنند.

هدفم فقط تحصیل و خدمت به مردم محروم روستایم است
وی با اشاره به اینکه مردم روستایش اغلب به کشاورزی اشتغال دارند، بیان کرد: من از خانواده‌ای کشاورز هستم و هشت خواهر و برادر دارم، با این حال هیچ گاه پدرم مرا مجبور به کار نمی‌کرد.
رئیسی افزود: پدرم همیشه می‌گفت اولویت درس خواندن تو است. با این‌ حال هر زمانی که زمان فراغتی پیدا می‌شد، به پدرم کمک می‌کردم.
وی بیان کرد: هیچ گاه به شغل دیگری فکر نمی‌کردم. همیشه دوست داشتم معلم شوم تا به مردم محروم روستای خودم که از نظر امکانات آموزشی و تعداد افراد باسواد وضعیت خوبی ندارد خدمت کنم.
نفر دوم کنکور در رشته علوم انسانی در پاسخ به این سؤال که اگر در کنکور قبول نمی‌شد چه کار می‌کرد؟ گفت: اگر امسال در کنکور قبول نمی‌شدم، سال بعد درس می‌خواندم و در کنکور شرکت می‌کردم تا بالاخره بتوانم معلم شوم، چون نیاز مردم روستای من است و از آنجایی که به زبان عربی علاقه داشتم، رشته معلمی زبان عربی را انتخاب کردم.
وی اظهار کرد: با اینکه پدرم کشاورز است، اما الحمدلله مشکل مالی نداریم و اگر می‌خواستم، می‌توانستم برای ادامه تحصیل به دانشگاه تهران هم بروم، اما چون بومی منطقه هستم فقط می‌توانستم دانشگاه فرهنگیان استان را انتخاب کنم.
عبدالله رئیسی در پایان از پدر و مادرش برای حمایت‌هایشان و معلمان مدرسه‌اش به‌ پاس زحماتشان قدردانی کرد و از نوجوانان سیستان‌وبلوچستانی خواست تا خود را باور کنند و با تلاش در عرصه‌های علمی به استان خود خدمت کنند.

گفت‌وگو از هادی محمدی

انتهای پیام