وجود مبارک امام کاظم(ع) تبلور آرمان‌های مسلمانان بود

سیما گودرزی، مدرس حوزه علمیه زینبیه(س) شهرستان سراوان، در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از سیستان و بلوچستان، گفت: امام موسی(ع) همزمان با انتقال قدرت از امویان به عباسیان، دیده به جهان گشودند و پس از شهادت پدر بزرگوارشان، امام صادق(ع)، هدایت امت را با وجود فشارهای حکومتی، بر عهده گرفتند.
وی ادامه داد: علم و فضل امام کاظم(ع) به ‌اندازه‌ای بود که در برخی منابع آمده است که حتی هارون الرشید به مأمون سفارش می‌کند که اگر به دنبال علم واقعی هستی، باید نزد (امام) کاظم بروی، زیرا میراث‌دار علم پیامبران است.
مدرس حوزه علمیه زینبیه(س) سراوان افزود: علاوه بر علم، اخلاق ایشان نیز همه را تحت تأثیر قرار می‌داد؛ از جمله صفات بارز این امام بزرگوار، کظم غیظ و فرو بردن خشم بود، بطوری که به‌دلیل این خصوصیت بارز، لقب «کاظم» به ایشان دادند.
وی اظهار کرد: مردى از خویشاوندان خلیفه در مدینه بود که امام کاظم(ع) را آزار مى‌داد و گاهى به ایشان با دشنام، توهین مى‌کرد؛ برخى از یاران امام کاظم(ع)، پیشنهاد مى‌کردند که او را تأدیب کنند؛ اما امام شدیداً ایشان را از این کار باز داشته و همواره کظم غیظ می‌کردند.
گودرزی بیان کرد: دوران امامت امام کاظم(ع) با قدرت گرفتن عباسیان همراه بود؛ عباسیان با شعار حمایت از اهل بیت(ع) روی کار آمدند، اما بعد از مدتی، عده بی‌شماری از علویان و شیعیان را به شهادت رسانده و یا به زندان انداختند.
این مدرس حوزه علمیه افزود: وجود مبارک امام کاظم(ع) تبلور آرمان‌های مسلمانان بود؛ هرچه حکومت تلاش می‌کرد تا امام(ع) را از مردم جدا کند، مردم بیشتر مجذوب ایشان می‌شدند، حتی در اسارت، زندان‌بان‌ها نیز شیفته شخصیت والای ایشان شده بودند؛ لذا برای جلوگیری از نفوذ فکری و فرهنگی امام، به دستور خلیفه، این اهل بیت رسول خدا را در زندان مسموم کرده و به شهادت رسانند.