حجتالاسلام احمدرضا فتحی، مدرس حوزه و دانشگاه زاهدان در گفتوگو با ایکنا از سیستانوبلوچستان گفت: در دوران امام رضا(ع) شرایط فرهنگی خاصی بهوجود آمد؛ در این دوران جامعه تشنه علم شده بود، کتب مختلف علمی ترجمه میشد و علمای اسلام باید جلوی ورود انحرافات را میگرفتند.
وی افزود: نهضت ترجمه تقریباً از اواخر دوره امویان شروع شد و در دوره عباسیان خصوصاً در زمان هارون و مأمون عباسی به اوج خود رسید؛ در این دوران افرادی که گاهی مسلمان هم نبودند، مسئولیت ترجمه کتب را عهدهدار شدند.
مدرس حوزه و دانشگاه زاهدان بیان کرد: در نهضت ترجمه، کتب علمی فراوانی ترجمه شد، اما در این میان گروهی فرصتطلب هم بودند که سعی داشتند از بازار داغ انتقال علوم خارجی به محيط اسلام برای نشر عقايد فاسد خود بهرهبرداری کنند.
وی ادامه داد: در میان ترجمه کتب علمی ارزشمند، کتابهای انحرافی نیز ترجمه میشد؛ کتابهایی که با خود عقاید خرافی، انحرافی و شرکآمیز را وارد جامعه اسلامی میکرد و بنابراین مسئولیت علما سنگین بود.
فتحی عنوان کرد: در دستگاه حکومت عباسی، یک هیئت علمی قدرتمند که بتواند آثار علمی وارده را مورد ارزیابی قرار دهد، وجود داشت، فلذا امام رضا(ع) باید شخصاً این مسئولیت را بر عهده میگرفتند.
وی افزود: نقش امام رضا(ع) در شکوفایی تمدن اسلامی بیبدیل است؛ ایشان نه تنها جریان علمی را به مسیر صحیح آن هدایت میکردند، بلکه در قالب مناظرات علمی، معارف الهی و اسلامی را نیز نشر میدادند، بهطوری که در این دوران، دانشمندان سرتاسر جهان به خراسان میآمدند تا با امام رضا(ع) مناظره علمی کنند.
این مدرس حوزه و دانشگاه اظهار کرد: اگر مجاهدتهای علمی امام رضا(ع) نبود، عقاید انحرافی و فرقههای ضاله سرتاسر جهان اسلام را فرامیگرفت؛ ایشان در مناظرات علمی، اصول اسلام را به دانشمندان آن زمان معرفی میکردند و نقش تأثیرگذاری در ترویج معارف اسلامی داشتند.
انتهای پیام