پیروان طاغوت همین جا هم در جهنم هستند

به گزارش ایکنا، جلسه تفسیر قرآن کریم حجت‌الاسلام والمسلمین محسن ملکی، استاد حوزه علمیه، صبح امروز با محوریت آیه ۲۵۷ سوره بقره برگزار شد.

خداوند متعال در این آیه می‌فرماید: «اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَالَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ؛ خداوند سرور كسانى است كه ايمان آورده‏‌اند آنان را از تاريكي‌ها به سوى روشنايى به در مى‌‏برد و[لى] كسانى كه كفر ورزيده‌اند سرورانشان [همان عصيانگران] طاغوتند كه آنان را از روشنايى به سوى تاريكي‌ها به در مى‌‏برند آنان اهل آتشند كه خود در آن جاودانند.» در ادامه متن جلسه را می‌خوانید؛

بحث در آیه 257 سوره بقره، آیه ولایت بود. 9 نکته درباره این آیه بیان شد، دهمین نکته که می‌شود در ضمن این آیه مطرح کرد این است که آغاز این آیه درباره توحید و ارتباط خداوند با انسان است و پایانش بحث معاد است؛ قیامتی که از دو موقعیت زندگی برای بشر حکایت می‌کند، قیامتی که متشکل از دو جایگاه حیات است؛ یکی، زندگی توام با ثواب و متنعم شدن به نعمت‌های قیامت در بهشت. دوّم، عقاب. کسی که ولایت طاغوت را می‌پذیرد در مقام خودسوزی است. اهل معرفت می‌گویند همین دنیا هم بهشت است، هم جهنم. کسانی که ولایت خدا را پذیرفته‌اند و در مسیر حقّ هستند در همین دنیا در بهشت زندگی می‌کنند و کسانی که در ولایت طاغوت و در کفر و ضلالت هستند، در جهنم زندگی می‌کنند ولی خودشان نمی‌فهمند.

نکته یازدهم نقش ولایت در سعادت و شقاوت انسان است. در روایت می‌خوانیم: «عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ قَالَ: بُنِيَ الْإِسْلَامُ عَلَى خَمْسٍ عَلَى الصَّلَاةِ وَ الزَّكَاةِ وَ الصَّوْمِ‌ وَ الْحَجِّ وَ الْوَلَايَةِ وَ لَمْ يُنَادَ بِشَيْ‌ءٍ كَمَا نُودِيَ بِالْوَلَايَةِ».

این خیلی مهم است که مقتدا، مولا و سرپرست انسان در این دنیا کیست. از نشانه‌ها و خصوصیات قیامت همین است: «يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِم»، یعنی حتّی قیامت هم بدون امام و رهبر معنا ندارد. البته ما همه‌ حقیقتش را نمی‌فهمیم؛ امّا می‌فهمیم که امام اگر امام نور و رحمت باشد و بشریّت از او پیروی کنند، دنیا را آباد می‌کند و تمام زمین مدینه فاضله می‌شود؛ امّا نکات و لطائف دیگری دارد که شاید اوجش محو در توحید شدن است؛ کسی که امام‌شناس و ولایتمدار باشد، به آقایش نگاه می‌کند خدا را می‌بیند. به همین دلیل می‌گویند وقتی دور کعبه می‌گردی باید باور کنی که دور امام می‌گردی و امام تو را به توحید منتقل می‌کند. خیلی زشت است در حرم امام رضا(ع) مقام ضریح از مقام امام(ع)بالاتر باشد، مقام پنجره فولاد از امام رضا(ع) بیشتر باشد، با اینکه همه اینها بهانه است که ما را متوجه مقام امام کند. اگر متوجه مقام امام شویم به ضریح نخ نمی‌بندیم. آن بهانه است که احساس نزدیک شدن به امام داشته باشیم. اگر می‌بوسیم چون این بهانه شده و ما را متوجه امام می‌کند لذا متبرک است. تبرکش به خاطر این ارتباط معرفتی است.

نکته دوازدهم این است که توحید و نبوت و امامت و عدل و ... همه مقدمه برای معاد و مستقرّ شدن در بهشت یا جهنم است.

دومین آیه‌ای که بحث معاد را مطرح کرده است آیه 259 سوره بقره است که می‌فرماید: «أَوْ كَالَّذي مَرَّ عَلى‌ قَرْيَةٍ وَ هِيَ خاوِيَةٌ عَلى‌ عُرُوشِها قالَ أَنَّى يُحْيي‌ هذِهِ اللَّهُ بَعْدَ مَوْتِها فَأَماتَهُ اللَّهُ مِائَةَ عامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قالَ كَمْ لَبِثْتَ قالَ لَبِثْتُ يَوْماً أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ قالَ بَلْ لَبِثْتَ مِائَةَ عامٍ فَانْظُرْ إِلى‌ طَعامِكَ وَ شَرابِكَ لَمْ يَتَسَنَّهْ وَ انْظُرْ إِلى‌ حِمارِكَ وَ لِنَجْعَلَكَ آيَةً لِلنَّاسِ وَ انْظُرْ إِلَى الْعِظامِ كَيْفَ نُنْشِزُها ثُمَّ نَكْسُوها لَحْماً فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ قالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَديرٌ»، این آیه دومین داستان تربیتی و توحیدی در قرآن است؛ اولین داستان در آیه 258 بقره است که فرمود: «أَلم تَرَ إِلَى الَّذي حَاجَّ إِبْراهيمَ». منظور از کسی که با ابراهیم محاجه کرد، نمرود است. خدا به او سلطنت داده بود ولی طغیان کرد و ادّعای ربوبیت کرد. داستان نمرود بیان توحید در ربوبیت بود ولی این داستان بیان معاد است.