رسانه‌ها برای معرفی کتاب منتظر تقریظ رهبر انقلاب نباشند
نویسنده کتاب «حوض خون» با بیان اینکه رسانه‌ها در معرفی کتاب‌های دفاع مقدس منتظر نمانند که مقام معظم رهبری بر یک کتاب تقریظ بنویسند، گفت: مقام معظم رهبری با تقریظ یک اشاره‌ای به ما می‌دهند که باید آن را دنبال کنیم و آن فراموش نکردن ولی نعمت‌های انقلاب و دفاع مقدس است.
به گزارش ایکنا از خوزستان فاطمه سادات میرعالی، نویسنده کتاب «حوض خون» در نشست خبری مراسم تکریم مجاهدان رختشوی‌خانه و رونمایی از تقریظ مقام معظم رهبری بر کتاب «حوض خون»که امروز یکشنبه 7 آذر در حوزه هنری استان برگزار شد، گفت: کتاب «حوض خون» درباره فعالیت‌های بانوان اندیمشکی از پشتیبانی جنگ در دوران دفاع مقدس با موضوع رختشویی در بیمارستان شهید کلانتری است که در این کتاب خاطرات 64 نفر از بانوان اندیمشکی جمع‌آوری شده است.
میرعالی اظهار کرد: بخشی از سختی کار در تهیه و تدوین کتاب به اخلاص این بانوان باز می‌گشت. این بانوان برای خدا کار کرده بودند و دنبال بازگو کردن این کار نبودند. بخش دیگری از سختی کار به این موضوع برمی‌گشت که ما سالهای سال سراغی از این بانوان نگرفته بودیم. حدود 7 یا 8 محقق روی این پروژه کار کردند و این بانوان را خانه به خانه و محله به محله شناسایی کردند و پای صحبت آنها نشستند. جستجوی این افراد سخت بود و با وجود تلاش محققان مجتمع شهید جواد زیوداری اندیمشک، افرادی را به تازگی پیدا کردیم و کتاب «حوض خون» وسیله‌ای شد تا افراد بیشتری را پیدا کنیم.
این پژوهشگر دفاع مقدس تصریح کرد: امکانات و بودجه کافی نیز برای این کار در اختیار ما نبود و ما ساعت‌ها از این کوچه به آن کوچه و از این محله به آن محله پیاده می‌رفتیم تا افراد را پیدا کنیم. بچه‌های پژوهشگر با اشتیاق و علاقه پای صحبت افراد می‌نشستند و آنها وقتی می‌دیدند هدف ما گفتن ارزش‌های انقلاب اسلامی و دفاع مقدس است، به راحتی قبول می‌کردند که این کار یک جهاد دیگری برای نسل آینده است.
وی درباره راستی آزمایی این خاطرات گفت: ما در مجتمع شهید زیوداری، یک کار علمی و پژوهشی انجام می‌دهیم. در کتاب «حوض خون» گرچه خاطرات 64 نفر جمع‌آوری شده است، اما با حدود 200 یا 300 نفر برای تأیید صحت خاطرات صحبت کردیم و در جا‌هایی که خاطرات در ذهن افراد کمرنگ شده بود به سراغ افراد مطلع می‌رفتیم.
نویسنده کتاب «حوض خون» در بخش دیگری از سخنان خود با بیان اینکه رختشوی خانه بیمارستان شهید کلانتری به پیشنهاد خود بانوان داوطلب راه افتاد، توضیح داد: ساختمان رختشوی‌خانه در سال 62 ساخته شد، اما بانوان از پاییز سال 60 در محوطه بیمارستان لباس‌های رزمندگان را می‌شستند. شروع رختشویی بانوان به روزهای اول جنگ برمی‌گردد که خانم‌ها در بیماستان شهید بهشتی برای کارهای امداد و پخت نان و غذا داوطلب شدند و عده‌ای دیگر با دیدن ملحفه‌ها و لباس‌های رزمندگان در بیمارستان آنها را به خانه می‌بردند و می‌شستند و بعدها درخواست می‌کردند لباس‌های رزمندگان از بیمارستان صحرایی نیز برای شستشو به آنها تحویل داده شود.
میرعالی با بیان اینکه در کتاب «حوض خون» هدف ما معرفی الگوی زن مسلمان ایرانی بود، افزود: در بین بانوان رختشوی، معلم، مربی نهضت، نوجوان، مادر شهید، فرد نابینا و ... وجود دارد و در این کتاب موقعیت زندگی آنها بیان شد تا به معرفی الگو پرداخته باشیم.
وی با اشاره به پژوهش‌های مفصل خود در حوزه زنان گفت: برای نوشتن کتاب، نقش زنان در جامعه و خانواده در بیانات امام خمینی(ره) و رهبر انقلاب، نقش زنان در جنگ جهانی و ... را بررسی کردم تا این کتاب صرفا بیان خاطرات نباشد و به نقش مدیریتی بانوان در خانواده و جامعه پرداخته باشیم. یکی از ویژگی‌های کتاب این است که به زندگی شخصی این بانوان پرداخته و الگوی یک زن مسلمان ایرانی را معرفی کرده است.
این پژوهشگر دفاع مقدس در ادامه گفت: از رسانه‌ها خواهشمندم منتظر این نمانند که مقام معظم رهبری بر یک کتاب تقریظ بنویسند و بعد به سراغ آن بیایند. حقیقتا از رسانه‌هایی که بعد از تقریظ به سمت کتاب می‌آیند، گله‌مندم. مقام معظم رهبری با تقریظ یک اشاره‌ای به ما می‌دهند که باید آن را دنبال کنیم. قرار نیست مقام معظم رهبری برای همه کتاب‌ها تقریظ بنویسند و درباره آنها صحبت کنند. اشاره ایشان به کتاب های دفاع مقدس به این معنی است که وظیفه داریم آثار حوزه ادبیات پایداری را رصد کنیم.
وی افزود: کتابی که بر آن تقریظ نوشته شده نباید فراموش شود، اما در معرفی این بانوان و ولی نعمت‌های انقلاب و دفاع مقدس باید بیش از یک کتاب کار کنیم.
نویسنده کتاب «حوض خون» در ادامه به معرفی مجتمع شهید زیوداری در اندیمشک پرداخت و گفت: این مجتمع از سال 93 فعالیت خود را شروع کرد. مجموعه با تلاش آقای مهدی نژاد و چند نفر از محققان دیگر بدون هیچ امکاناتی و تنها با داشتن انگیزه و احساس وظیفه فعالیت خود را شروع کرد. دغدغه ما این بود که عقبه و هویت فرهنگی شهر را نشان بدهیم، چراکه اگر این عقبه نباشد، ما حرفی برای نسل جدید نخواهیم داشت.
وی گفت: هدف ما از همان ابتدا تنها اندیمشک نبود، بلکه تلاش ما این بود که خوزستان و کل کشور را به جهان معرفی کنیم. هر جا زمینه آموزش فراهم می‌شد برای یادگیری بیشتر حضور پیدا می‌کردیم و با وجود حس مسئولیت محققان مجموعه، مجتمع شهید زیوداری امروز در سطح کشور شناخته شده است و تدوین شیوه نامه علمی در حوزه تاریخ شفاهی برای اولین بار از دستاوردهای این مجتمع است.
انتهای پیام
