پای منبر علی(ع)/ 19
به عمل کار برآید به سخندانی نیست + فیلم
سعدی که استاد سخن است و بهترین سخنان را به بهترین شکل به ما منتقل کرده است می‌گوید: «سعدیا گرچه سخندان و مصالح گویی / به عمل کار برآید به سخندانی نیست» منظور این است که شعار و وعده کفایت نمی‌کند بلکه کارنامه، ماندگار و قابل افتخار است.
محسن اسماعیلی، استاد دانشگاه تهران، به مناسبت ماه مبارک رمضان در سلسله مباحثی با عنوان «پای منبر علی(ع)» که به همت ایکنا و به صورت ویدیویی تولید شده است با نگاهی به نهج‌البلاغه به بیان پندهایی از امیرالمؤمنین(ع) پرداخته است که متن و فیلم جلسه نوزدهم آن با عنوان «گفتار و کردار» در ادامه می‌آید:
گفتار، خوب است و نعمت خداست اما آنچه ملاک و معیار است و فردای ما را می‌سازد کردار ما انسان‌هاست. به همین دلیل است که اگر بخواهیم به چیزی بنازیم و افتخار کنیم باید به عمل خود افتخار کنیم نه به گفتارمان؛ چون عملِ خوب است که گفتار خوب را هم جلوه‌دار می‌کند وگرنه تفاوت میان گفتار و کردار، ارزش گفتار خوب را هم از بین می‌برد.
از قدیم گفته‌اند «ز تعارف کم کن و بر مبلغ افزا» خودِ سعدی که استاد سخن است و بهترین سخنان را به بهترین شکل به ما منتقل کرده می‌گوید: «سعدیا گرچه سخندان و مصالح گویی/ به عمل کار برآید به سخندانی نیست» منظور این است که شعار و وعده کفایت نمی‌کند بلکه کارنامه، ماندگار و قابل افتخار است پس اگر قرار است به چیزی افتخار کنیم کارنامه ماست.
امام صادق(ع) فرمود: عالمی نزد عابدی رفت و از او پرسید نماز تو چگونه است؟ عابد با غرور خاصی گفت آیا از کسی مثل من وضع نماز را می‌پرسید در حالی‌که من سال‌های سال است که خدا را می‌پرستم. عالم پرسید گریه تو چگونه است؟ جواب داد آنقدر برای خدا گریه می‌کنم که اشک‌های من در تمام صورتم جاری‌ست. عالم گفت اگر می‌خندیدی و از خدا می‌ترسیدی بهتر از این بود که گریه کنی و اینگونه به گریه خودت بنازی.
حضرت علی(ع) فرمود «لَا تَكُنْ مِمَّنْ فَهُوَ بِالْقَوْلِ مُدِلٌّ وَ مِنَ الْعَمَلِ مُقِلٌّ» یعنی از کسانی نباش که بیش از آنکه عمل کنند، می‌گویند و به حرف زدن‌های خود می‌نازند ولی در عمل کم می‌گذارند.
انتهای پیام مطالب مرتبط
