نتیجه تفرقه در امت اسلامی چیزی غیر از ذلت نیست

به گزارش خبرنگار ایکنا، نشست «حافظه تقریبی» امروز دوشنبه 22 فروردین‌ از سوی دانشگاه مذاهب اسلامی برگزار شد.

مولوی محمد اسحاق مدنی، نایب‌رئیس شورای عالی تقریب مذاهب اسلامی، در این نشست به سخنرانی پرداخت که در ادامه می‌خوانید.

 

دانشگاه مذاهب اسلامی وظایف مختلفی دارد، اما وحدت اساسی‌ترین و بنیادی‌ترین موضوع در این دانشگاه است. البته رشته‌ها و برنامه‌های مختلفی وجود دارد و هدف از تدریس آنها این است که فارغ‌التحصیلان آن باید به گوش مردم دنیا برسانند که مهم‌ترین موضوع وحدت و همدلی است.

کار اساسی در راستای وحدت، تأسیس دانشگاه‌های دیگر است. در این دانشگاه طوایف مختلف امت اسلامی حضور دارند و جوانان و استادانی از مذاهب مختلف کنار هم هستند و اساس کار آنها این است که همه در کنار هم بتوانند پرچم وحدت را برافراشته نگه دارند و امت اسلامی را متوجه کنند که امروز نیازمند وحدت هستیم و از نفس کشیدن هم مهم‌تر است، زیرا متأسفانه معاندان اسلام برای تفرقه در میان مذاهب اسلامی سرمایه‌گذاری می‌کنند.

 

در طول تاریخ دشمنان اسلام دیده‌اند که اگر امت اسلامی وحدت داشته باشد، سرافراز و موفق هستند. امت اسلامی افراط و تفریط ندارد و اگر  آخرین دین خدا را در سایه وحدت حفظ کنیم، جهان از نعمت امنیت، آسایش و رفاه برخوردار خواهد شد و امت ما این مورد را در طول تاریخ ثابت کرده است. اسلام پیشوا و معلم و رهنمای دیگر امت‌ها و اقوام بوده است و باید بتوانیم در برابر توطئه‌ها پیروز شویم.

 

دشمنان سعی می‌کنند که جلوی پیشرفت علمی و آسایش و امنیت مسلمانان را بگیرند و تفرقه یک امت را به عقب برمی‌گرداند. متأسفانه گاهی اوقات مسائلی پیش می‌آید و موضوعات بسیار بی‌اساس برای تفرقه مطرح می‌شود. خداوند در قرآن می‌فرماید: «إِنَّ هَٰذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ؛ این طریقه شما آیین یگانه (و پاک اسلام) است و من یکتا پروردگار و آفریننده شما هستم. پس تنها مرا پرستش کنید»(انبیا؛ 92). «هذه» تنها به دین اسلام  اشاره نمی‌کند، بلکه در آن ذکر انبیای گذشته هم وجود دارد. خداوند می‌فرماید که همه امت‌ها یک امت هستند و اسلام بخشی از آن است و همه ادیان به توحید، وحدانیت، عدالت، حساب و کتاب آخرت و اثرهای آن در دنیا اعتقاد دارند.

خداوند در قرآن به مناسبت‌های مختلف به اهمیت عدالت در همه ادیان، حمایت از مظلومین، پاداش نیکوکاران و مجازات ظالمان اشاره می‌کند. همه مسلمانان به قیامت، روز جزا، توحید و اساس دین اعتقاد دارند و پایه‌های دین، مسلمانان و غیرمسلمانان را از هم جدا می‌کند و اگر کسی منکر روز قیامت و وحدانیت خداوند باشد، از اسلام جدا می‌شود، اما برخی اعتقادات جزئی میان مذاهب اسلامی باعث کفر نمی‌شود. هر فرقه و مذهبی مسائلی دارد که آن را از دیگر مذاهب جدا می‌کند، اما از اسلام جدا نمی‌شود و همگی در دایره اسلام هستند.

 

بزرگان ما در این باره سعه صدر به خرج داده‌اند و اگر یک احتمال وجود دارد که فردی را در دایره اسلام حساب کنند لذا او را از اسلام خارج نمی‌کنند. بنابراین ما حق نداریم با کوچکترین اختلافی یکدیگر را از دایره اسلام خارج و امت اسلامی را در جهان منزوی و تحقیر کنیم، چون نتیجه تفرقه غیر از ذلت نیست و هرگز پیشرفتی در پی نخواهد داشت. کسانی می‌توانند در دنیا پیشرفت کنند که وحدت داشته باشند. پیامبر(ص) امت اسلامی را به بنیان مرصوص تشبیه کردند تا مسلمانی مسلمان دیگر را تقویت کند نه تضعیف و تحقیر و بخواهد که او را از بین ببرد.

اسلام درصدد است که انسانیت را در همه ابعاد رواج دهد. خوشبختی با جنگ و تفرقه پدید نمی‌آید، بلکه با امنیت و عدالت به دست می‌آید. از روز اولی که اسلام در مدینه ظهور کرد و مسلمانان در مدینه قدرت گرفتند اساس کار آنها وحدت بود؛ وحدتی که نمی‌توان مثال آن را در دنیا پیدا کرد، چراکه افرادی قبل از اسلام به خون هم تشنه بودند و بعد از اسلام با هم دوست شدند و در پیشرفت اسلام و رساندن پیام آن به دنیا شریک بودند و هیچ تفرقه‌ای در میان آنها دیده نمی‌شد. آنها همیشه منافع اسلام را بر منافع شخصی و گروهی مقدم می‌دانستند.

 

در مدینه یکی از منافقان باعث شد که جوانان اوس و خزرج به جان هم بیفتند و نزدیک بود فتنه بزرگی رخ دهد، اما جلوی آن گرفته شد. در قرآن کریم خطاب به مسلمانان آمده است: «وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا ۚ وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَكُنْتُمْ عَلَىٰ شَفَا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَكُمْ مِنْهَا ۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ؛ و همگی به رشته (دین) خدا چنگ زده و به راه‌های متفرّق نروید، و به یاد آرید این نعمت بزرگ خدا را که شما با هم دشمن بودید، خدا در دلهای شما الفت و مهربانی انداخت و به لطف و نعمت خدا همه برادر دینی یکدیگر شدید، و در پرتگاه آتش بودید، خدا شما را نجات داد. بدین گونه خدا آیاتش را برای (راهنمایی) شما بیان می‌کند، باشد که هدایت شوید»(آل عمران، 103).

 

وقتی پیامبر کوچکترین لغزشی را در میان مسلمانان مشاهده می‌کردند جلوی آن را می‌گرفتند و تا زمانی که آن حضرت زنده بودند هیچ فتنه‌ای به نتیجه نرسید. اگرچه گاهی برخی اختلافات در میان مسلمانان وجود داشت، اما برای آنها اسلام مقدم بود. امیدواریم امت اسلامی همان شیوه زندگی صدر اسلام و سعه صدر را در پیش بگیرد. پیامبر اسلام(ص) می‌فرماید که مسلمان کسی است که دیگر مسلمانان از دست و زبان او در امان باشند، چراکه مسلمان باعث آزار و اذیت دیگران نمی‌شود، بلکه دیگر مسلمانان را تقویت می‌کند.