باور به تبری مشمول تقیه نیست/ نگاه درست به مسئله رزق و روزی

به گزارش ایکنا، مراسم سخنرانی حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمدباقر علوی تهرانی ظهر امروز، بیست و هفتم فروردین‌ماه مصادف با چهاردهم ماه رمضان در مسجد حضرت امیر(ع) برگزار شد.

گزیده مباحث این جلسه را در ادامه می‌خوانید؛

در رابطه با عوامل دستیابی به حکمت صحبت کردیم ولی به مناسبت، به بحثی رسیدیم که برای ما مهم است. چه حکیم بشویم و چه حکیم نشویم خود این بحث اهمیت دارد و آن نگاه ما نسبت به مسئله رزق و روزی است. نظر جامعه ما نسبت به رزق و روزی بینش الهی نیست، یک نگرش مادی است که ساخته خود او است. اساسا مشکل ما در دینداری این است؛ دنبال دین خداخواه نیستیم بلکه دنبال دین خودساخته هستیم. این مشکل جامعه ما است که دینی درست کرده که خودش می‌خواهد، نه دینی که خدا می‌خواهد. یکی از بزنگاه‌های مطلب، مسئله رزق و روزی است.

من این را می‌گویم که شما بدانید اگر به جایی نمی‌رسیم توپ در زمین خدا نیست، خودمان مشکل داریم. مثلا دعا می‌کنیم ولی مستجاب نمی‌شود. خب یکی از شرایط استجابت دعا این است که لقمه‌ات پاک باشد. بعد که دعا مستجاب نمی‌شود از خدا برمی‌گردیم. باید دقت کنیم ما داریم مسیر را اشتباه می‌رویم، به خدا ارتباطی ندارد. خدا هم بنا ندارد مستقیم در مسئله‌ای دخالت کند والا در روز عاشورا این کار را می‌کرد. خدا چیزی به نام عقل به ما داده است، انبیا را هم فرستاده است. در این میان یک حلقه مفقوده وجود دارد و آن باور است.

روزی مادی، پایین‌ترین مرتبه روزی

در باب رزق به اینجا رسیدیم که معنای رزق، عطا و بخششی است که از آن نفع ببری، پی‌ در‌ پی و همیشگی باشد، برای حیات و ادامه حیات بشر لازم باشد. این روزی صرفا مسئله خورد و خوراک و مسکن نیست. اینها روزی مادی است، از قضا پایین‌ترین مرتبه روزی است. این همان روزی است که حیوانات هم دنبال آن هستند. مراتب برتر روزی مواردی است که در ادامه عرض می‌کنم.

در ادعیه می‌خوانیم خدایا قلب پاک روزی من کن. نشانه قلب پاک این است که خیرخواه است. در زندگی چقدر خیرخواه دیگران هستی؟ آنقدر نیستی که باید فکر کنی کجا خیرخواهی کردی در حالی که باید آنقدر خیرخواه باشی که ندانی کدامش را بگویی. در ادعیه می‌خوانیم خدایا زیارت و سفر حج روزی ما کن، یا روزی من کن چشمم به حرام نیفتد. اینکه خدا را اطاعت کنم و از گناه دور باشم، روزی است. اینکه این مسائل در زندگی ما نیست چون روزی ما نشده است ولی اصلا بابت آن ناراحت نیستیم.

در ادعیه می‌خوانیم خیر ماه رمضان روزی ما شود. ماه رمضان چه کمکی می‌تواند به شما بکند؟ تنها ماهی است که در قیامت می‌تواند شفاعت کند. ما چه حرمتی برای ماه رمضان نگه داشتیم تا برای ما شفاعت کند. شاید بگویید روزه گرفتیم. روزه ما فقط تحمل گرسنگی و تشنگی است. امام صادق(ع) می‌فرماید: سه مطلب است که اگر روزی کسی شود انسان کامل می‌شود؛ عقل، زیبایی، گفتار خوب و درست صحبت کردن.

یکی دیگر از موارد روزی شفاعت امام حسین(ع) است. یکی دیگر از موارد روزی خونخواهی امام حسین(ع) است. ما از این روزی‌ها از خدا خواستیم؟ نه، فقط دنبال پول هستیم، همان چیزی که حیوانات به نحو دیگری دنبال آن هستند. باید به ما بربخورد که توقعاتمان معادل حیوانات است.

باور به تبری که مشمول تقیه نیست

یکی دیگر از مصادیق روزی، تبری نسبت به دشمنان اهل بیت(ع) است. دلیل اینکه یک امام جمعه حرفی می‌زند که در هزار و چهارصد سال گذشته گفته نشده و ولادت ائمه را زیر سوال می‌برد به خاطر این است که ما ملاحظه کردیم و به حرب لمن حاربکم، عمل نکردیم. قرآن می‌فرماید: «ا تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ؛ قومى را نيابى كه به خدا و روز بازپسين ايمان داشته باشند [و] كسانى را كه با خدا و رسولش مخالفت كرده‏ اند هر چند پدرانشان يا پسرانشان يا برادرانشان يا عشيره آنان باشند دوست بدارند». اظهار دشمنی شامل تقیه است ولی باور به تبری که مشمول تقیه نیست. آخرین مورد از رزق معنوی محبت اهل بیت(ع) است. در روایت است اگر محبت اهل بیت(ع) روزی کسی شود، از خیر دنیا و آخرت برای او بهتر است.

بخشی از زرقی که باید دنبال آن باشیم رزق مادی است. در رزق مادی گفته می‌شود چیزی که مصرف کردی رزق تو است. رسول اکرم(ص) می‌فرمایند: از رزق تو نیست مگر چیزی که خوردی و آن را به فنا دادی، روزی تو همان است که آن را پوشیدی و کهنه کردی. اگر این روزی را صدقه بدهی باقی می‌ماند چنانکه در قرآن می‌خوانیم: «مَا عِنْدَكُمْ يَنْفَدُ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ بَاقٍ؛ آنچه پيش شماست تمام مى‌ شود و آنچه پيش خداست پايدار است». اگر بخواهی چیزی که خوردی باقی بماند باید در مسیر اطاعت الهی باشد. کسی که بخواهد روزی را در مسیر اطاعت الهی مصرف کند برایش مهم نیست غذایی که می‌خورد نمکش کم است یا زیاد است ولی متاسفانه برخی مردم هستند که تمام هم و غمشان سفره‌شان است.