محبت امیرالمومنین(ع) فرا اسلام است

به گزارش ایکنا، مراسم سخنرانی حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمدباقر علوی تهرانی ظهر امروز، دوم اردیبهشت‌ماه مصادف با بیستم ماه رمضان در مسجد حضرت امیر(ع) برگزار شد.

گزیده مباحث این جلسه را در ادامه می‌خوانید؛

بحث ما در رابطه با این مسئله بود که بر اساس یک روایت از ساحت مقدس رسول اکرم(ص) که فرمودند اگر مردم بر محبت علی(ع) اجتماع می‌کردند خداوند هرگز جهنم را خلق نمی‌کرد، این حدیث یک ظاهر دارد که محبت علی(ع) نجات‌دهنده از جهنم است ولی یک واقع دارد و آن دقت در کلمات روایت است. اولا رسول اکرم(ص) می‌فرمایند اگر «مردم» اجتماع می‌کردند و نفرمودند «مسلمان‌ها» در حالی که امیرالمومنین(ع) در دوره اسلام در دنیا بودند و مسئله امامت در میان مسلمان‌ها مطرح است. بیان حضرت حکایت از این دارد حب امام علی(ع) تکلیفی است که پیشینه آن به ادیان گذشته برمی‌گردد و امت موسی و عیسی و تمام انبیا نسبت به آن مسئول هستند. پس حب امیرالمومنین(ع) فرااسلام است و همه ادیان نسبت به آن مسئول هستند.

نکته دوم اینکه حضرت فرمودند اگر مردم اجتماع در محبت امیرالمومنین(ع) داشتند خدا جهنم را خلق نمی‌کرد پس بحث به یک مقطع از خلقت برمی‌گردد نه ثمره خلقت. اولین انسانی که پا به دنیا گذاشت حضرت آدم است و از همان زمان بهشت و جهنم خلق شد چون بهشت و جهنم محصول عمل ما است و خود ما داریم بهشت و جهنم را خلق می‌کنیم. اگر پیامبر(ص) می‌فرمایند جهنم را خلق نمی‌کرد منظورش بستر و عرصه‌ای قبل از دنیا است. این عرصه در عالم میثاق است. وقتی خدا برای الوهیت خودش از همه مردم پیمان گرفت، یک پیمان هم بر محبت علی(ع) گرفت. اگر همه پیمان می‌دادند خدا جهنم را خلق نمی‌کرد. پس محبت علی(ع) از عالم میثاق مطرح است.

این برداشت از حدیث موید به دو روایت است. پیامبر(ص) می‌فرماید بی‌تردید حمد شایسته وجود حضرت حق است که محبت وجود حضرت امیر(ع) و حضرت فاطمه(س) و حسنین(ع) را بر تمام مردمان عرضه کرد، کسانی که در مرحله اول این محبت را پذیرفتند از میانشان انبیا مبعوث شدند، کسانی که بعد از انبیا محبت علی(ع) را گرفتند شیعه شدند و خداوند هم انبیا و هم شیعیان را که در محبت علی(ع) مشترک هستند در بهشت جمع می‌کند. این حدیث می‌فرماید محبت علی(ع) از عالم ذر مطرح است.

حدیث دوم این است که پیامبر(ص) فرمودند اگر مردم می‌دانستند علی(ع) چه زمانی به لقب امیرالمومنین ملقب شدند فضائلش را انکار نمی‌کردند. او زمانی به امیرالمومنین ملقب شد که هنوز آدم خلق نشده بود. پس مسئله علی(ع) از مسائل مهم عالم ذر است. لذا حق دارد گله کند که «الدهر انزلنی ثم انزلنی ثم انزلنی حتی یقول علی و معاویه». ایشان آقایی است که حرفش از گذشته دنیا مطرح است لذا نوح می‌گوید در کشتی علی(ع) بود، ابراهیم می‌گوید در دل آتش علی(ع) بود، موسی می‌گوید در دل دریا علی(ع) بود، یونس می‌گوید در دل ماهی علی(ع) بود. علی(ع) با همه عالم و آدم بود.

بحث این بود محبتی که از عالم ذر مطرح است به دو بخش تقسیم می‌شود یک محبت ابتدایی که همه می‌توانند داشته باشند اما یک محبت است که محبت واقعی است و مبتنی بر معرفت است. اگر کسی می‌خواهد عاشق کسی باشد اول باید معشوق را بشناسد، اگر نشناسد نمی‌تواند عاشق شود. ما می‌خواهیم عاشق علی(ع) شویم و عشقمان را از حالت ابتدایی به عشق واقعی تبدیل کنیم نه اینکه اگر علی(ع) حاجتمان را داد عاشق او باشیم ولی اگر حاجتمان را نداد از او جدا شویم چون این نحوه اظهار علاقه در حیوانات هم هست.

راه رسیدن به محبت واقعی

راه رسیدن به محبت واقعی بحث این چند روز ما است. خداوند به موسی وحی کرد مرا دوست داشته باش و مرا محبوب خلایق بگردان. موسی عرض کرد تو خودت می‌دانی که من آدمی هستم که هیچ کس به اندازه تو محبوبش نیست ولی مردم را چطوری به طرف تو بیاورم؟ خدا فرمود نعمت‌ها و بزرگواری‌های مرا به مردم بگو، وقتی مردم بدانند نعمت‌هایی که دارند بر اساس اعطای من است عاشق من می‌شوند. خدا یک راه حل به من داد که از این راه حل، علی(ع) را معشوق شما قرار دهم ولی ابتدا لازم است دو نکته را عرض کنم.

نکته اول اینکه پیامبر(ص) فرمودند بر شما لازم است از علی(ع) اطاعت کنید، او مولای شما است او را دوست بدارید، بزرگ شما است از او پیروی کنید، دانای شما است پس او را اکرام کنید، پیشوای شما به سوی بهشت است هر وقت شما را خواند جوابش بدهید و هر امری به شما کرد اطاعت کنید، به بزرگی من علی(ع) را دوست بدارید، آنچه راجع به علی(ع) گفتم نیست مگر آنکه خدا به من دستور داد اینها را بگویم. در روایت دیگری فرمود من پیامبر برگزیده هستم، هرگز از روی هوی و هوس درباره فضائل علی(ع) حرف نزدم آنچه گفتم وحی الهی است.

نکته دوم اینکه جابر بن عبدالله انصاری نقل می‌کند وقتی بعد از فتح خبیر علی(ع) خدمت پیامبر(ص) آمدند رسول خدا به ایشان فرمودند اگر نمی‌ترسیدم گروه‌هایی از امت من سخنی گویند که عیسویان راجع به عیسی گفتند، امروز راجع به تو حرفی می‌زدم که نمی‌گذشتی از جایی مگر اینکه خاک زیر پایت را می‌گرفتند، اضافه آب وضویت را می‌گرفتند و به آن شفا می‌یافتند. پس پیامبر(ص) می‌گویند من همه چیز را راجع به علی(ع) نگفتم. حضرت در روایت دیگری فرمودند اگر جنگل‌ها قلم شود دریاها مرکب شود، جن محاسبه‌گر و انسان نویسنده باشند نمی‌توانند فضائل علی(ع) را به حساب و شماره بیاورند. پس یک بخشی از فضائل ایشان به دست ما رسیده است. علی(ع) چه حاکم باشد و چه حاکم نباشد امیرالمومنین(ع) است.