تالاب هامون نیازمند اقدامات فوری بین‌المللی و رسانه‌ای است
حسین سرگزی گفت: برجسته‌سازی و جلب همکاری در سطح بین‌المللی، مذاکرات دو و چند جانبه، مسئولیت پذیری و پیگیری در سطح ملی، همراهی رسانه‌ها و فراخوان نخبگان و خبرگان حداقل کارهایی است که برای بقای تالاب هامون ضروری است.
به گزارش ایکنا به نقل از روابط عمومی اداره‌کل منابع طبیعی و آبخیزداری سیستان‌وبلوچستان، حسین سرگزی، معاون فنی اداره‌کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان، گفت: تغییر اقلیم، مهار و انحراف رودخانه‌های تغذیه‌کننده، حفر چاه‌های بسیار، توسعه کشاورزی و صنعت، آلودگی آب‌ها، تجاوز به حریم تالاب‌ها و...، از جمله عوامل وضعیت بغرنج فعلی تالاب‌ها به‌عنوان غنی‌ترین اکوسیستم‌های کشور به‌شمار می‌روند، خشک شدن بخش‌های زیادی از این پهنه‌های آبی خسارات زیادی را متوجه زیست‌مندان و جوامع دور و نزدیک کرده است.
وی گفت: طوفان‌های گرد و غباری که عمدتاً منشأ تالابی دارند از جمله این زیان‌ها هستند که ابعاد وخیم آن با ازدیاد بیماری‌های تنفسی، گوارشی، چشمی و خونی روزانه در حال گسترش‌اند، در کشور ما نظر به کارکردهای غیرقابل انکار اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی تالاب‌ها؛ در هم تنیدگی حیات جوامع انسانی با این پدیده‌های طبیعی در بسیاری از مناطق کشور امری بدیهی است به‌ویژه در مناطق خشک که منابع آبی محدود بوده و شکل‌گیری و بقای جزایر حیات وابسته به وجود بدنه‌های آبی حداقلی است نقش تالاب‌های تاریخی اهمیت بارزتری می‌یابد.
معاون فنی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری سیستان‌وبلوچستان افزود: اکوسیستم‌های پویای در هم تنیده، تالاب‌های دائمی، فصلی، ساحلی و رودخانه‌ای موجود در استان سیستان‌وبلوچستان هستند که نه تنها گونه‌های منحصر به‌فرد گیاهی و جانوری را در خود جای داده‌اند بلکه محلی برای تعامل زیست‌مندان موجود در تالاب با جوامع انسانی حاشیه این پیکره‌های آبی‌اند، مردم بخشی از استان که محل ارتزاق، تفریح، نشاط و امیدشان عرصه‌های تالابی است که این سال‌ها بدلایل مختلف مورد آسیب قرار گرفته‌اند.
سرگزی تصریح کرد: جوامع محلی به‌عنوان همسایگان متعامل با این عرصه‌ها بیش از سایرین فقدان کارکردهای گذشته آنان را درک و اثرات خسارت بار عدم حضورشان را احساس کرده‌اند، مجموعه تالاب‌های بین‌المللی هامون در شمال استان سیستان‌وبلوچستان که اینک با محرومیت ورود آب از سوی افغانستان وضعیت ناخوشایندی را سپری می‌کنند، آئینه تمام نمای روزگار مردمان وابسته و دلبسته به خویشند، هامونیان نه تنها فقر اقتصادی را شاهدند بلکه اینک بازگشت امید و نشاط گذشته را نیز دور از دسترس می‌دانند. سدهای حکومت طالبان یکی پس از دیگری بر هیرمند، خاشرود، فراه و...، به‌عنوان شریان‌های حیاتی هامون‌ها قلب تپنده محیط زیست شرق کشور را به مخاطره انداخته و در صورت عدم چاره اندیشی بیم از دست دادن قطعه دیگری از کارکرد پیکره میهن هر روز پررنگ‌تر می‌شود.
وی اظهارکرد: تأسف عمیق‌تر اینکه هامون علیرغم گروداران پرشماری چون وزارت خارجه، وزارت نیرو، محیط زیست، منابع طبیعی، عشایری، جهاد کشاورزی، مراکز تحقیقاتی، پژوهشی و دانشگاهی، مرزبانی، هنگ مرزی، فرمانداری‌ها، شوراهای اسلامی، بهره برداران و مردم محلی جایی در برنامه سند آمایش استان به‌عنوان مبنای اولویت‌بندی توجه و تخصیص اعتبار در برنامه پنج‌ساله هفتم پیشرفت و توسعه کشور ندارد و مادامی که این بی توجهی جبران نشود، امیدی به بهبود اوضاع آن نیست، کنترل بحران زیست محیطی نابودی حیات وحش گیاهی و جانوری و ازدیاد گرد و غبار ناشی از نبود رطوبت در عرصه نیم میلیون هکتاری هامون که جمعیت بسیاری را در ایران، افغانستان و پاکستان متاثر می سازد نیازمند توجه ویژه و اقدام فوری است.
معاون فنی اداره‌کل منابع طبیعی و آبخیزداری سیستان‌وبلوچستان گفت: برجسته‌سازی و جلب همکاری در سطح بین‌المللی، مذاکرات دو و چند جانبه، مسئولیت پذیری و پیگیری در سطح ملی، بازنگری در طرح مدیریت جامع تالاب، برنامه‌ریزی هماهنگ و تقسیم کار دستگاه‌های مرتبط، تخصیص اعتبارات مکفی، تخصیص حق‌آبه حتی از منابع آب حداقلی موجود در منطقه، استفاده از مشارکت مردم، همراهی رسانه‌ها و فراخوان نخبگان و خبرگان حداقل کارهایی است که برای بقای تالاب هامون به‌عنوان بزرگترین تالاب و دریاچه آب شیرین شرق فلات ایران ضروری است.
انتهای پیام
