عباس باقری، شاعر برجسته کشور در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از سیستان و بلوچستان، با بیان اینکه از همان روز که فرزند زیادهخواه، کلوخ نفس را به دست گرفت و بر سر هابیل زد شعر آیینی ما شکل گرفت، گفت: مصادیق واقعی شعر آیینی بعد از تجلی فرهنگ اسلام و حماسه عاشورا شکل گرفت.
وی با بیان اینکه در شعر آیینی، نگاه شهودی به شهادت نقش پررنگی دارد، افزود: نگاه شهودی به شهادت، موجب بالندگی کلامی به نام شعر آیینی و عاشورایی شد و شاعران آیینی گرد این استوانه آمدند و شعر دینی و آیینی را برافروختند تا آرمانهای انسانی از سر معرفت به تکوین بنشیند و مخاطبان تشنه جان این گونه شعر آیینی و دینی را از زمزم واژگان اعتقادی سیراب سازند.
باقری گفت: در واقع شعر آیینی و به تبع آن شعر عاشورایی از چنان قداستی برخوردار است که ریشههایش را میتوان در کربلای محرم 61 هجری، غزوهها و جنگهای پیغمبر اسلام(ص) و علیبنابیطالب(ع) جستوجو کرد و در هزارههای پس از آن در سایهسار برگ و بارش آسود و قریحه شاعران آیینی و دینی را با عطر شکوفههای شهودی و دینیاش آزمود.
وی افزود: بعد از انقلاب اسلامی ایران اینگونه شعر و سبک شعری از رشد چشمگیری برخوردار شد و شاعران آیینی ما طیفهای تازهای میان مخاطبان ایجاد کردند بهگونهای که هماکنون مهمترین گونههای شعری بعد از انقلاب اسلامی را میتوان شعر آیینی، شعر دفاع مقدس و شعر بیداری اسلامی تلقی کرد.
این شاعر برجسته کشوری گفت: شعر دفاع مقدس و شعر بیداری اسلامی هر کدام در جایگاه خود دارای ارزشهایی است که با این ارزشها میشود در واقع جایگاه شعر معاصر کشور را تعریفپذیر کرد.
باقری در پایان بیان کرد: در استان سیستان و بلوچستان با توجه به ذهنیت ارجمندی که شاعران ما به این گونههای شعری دارند و از نگاه اعتقادی و ایمانی خود شعرهای ایمانی را رصد میکنند شاعرانی برخاستهاند که میتوانند نماینده اینگونه شعرها در استان باشند.