به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از سیستان و بلوچستان، «عدالت» در زبان فارسی بهمعنای «دادگری» است و در فلسفه آن را اینگونه تعریف میکنند: هر چیز را در جای خود قرار دهیم.
حضرت امیرالمؤمنین(ع) که امام عدل و مجسمه عدالت و مساوات است، در پاسخ به شخصی که از ایشان پرسیدند «آیا جود افضل است یا عدل؟»، فرمودند: عدل افضل است؛ عدل هر چیزی را در محل خود قرار میدهد، اما جود اشیاء را از محل خود خارج میکند.
راضیه عراقی، مدرس حوزه علمیه و دانشگاه علمی کاربردی تهران در این خصوص به خبرنگار ایکنا، گفت: عدل در مقابل ظلم و جور و ستم قرار دارد، اما اگر معنی اصلی عدل را بخواهیم بدانیم، قطعا باید به سخنان بزرگان مانند پیامبراکرم(ص) و امیرالمؤمنین(ع) مراجعه کنیم که میفرمایند «عدالت این است که ما هرچیزی را در جای خودش قرار دهیم و حق هر صاحب حقی ادا شود».
وی ادامه داد: مقتضای عدالت این است که تفاوتهایی که خواه یا ناخواه دراجتماع هست، تابع استعدادها و لیاقتهای افراد باشد؛ برای مثال، دانشجویانی که در یک امتحان شرکت میکنند، به هر کس، نمرهای که مستحق آن است، بدهند. مقتضای عدالت این نیست که به همه مساوی نمره داده شود، چون در این صورت حق و ناحق شده و خود مصداق ظلم است.
مدرس حوزه و دانشگاه بیان کرد: یکی دیگر از مقتضیات عدالت، مساوات است، که طبق کلام قرآن کریم، هرگز عالم و جاهل، متقی و غیرمتقی مساوی نیستند.
وی در پاسخ به این سؤال که « آیا در دنیا عدالت وجود دارد یا خیر»، اظهار کرد: وقتی در خصوص عدالت صحبت میکنیم، نگاه ما معمولا در رابطه با انسانهاست، در نتیجه میبینیم که بی عدالتی وجود دارد، ثروت بهدرستی تقسیم نشده، افراد بسیاری گرسنه هستند و از سویی، عدهای اندک بخش اعظم ثروت جامعه را در اختیار دارند.
عراقی افزود: اما نباید این بی عدالتی را به خدا نسبت دهیم. منشأ تمام این بی عدالتیها خود فعل انسان است نه فعل خداوند. چون خداوند زمین را به یک گونهای قرار داده که تمام افراد میتوانند روزی داشته باشند.
مولوی عبدالحمید اسماعیلزهی، امام جمعه اهل سنت شهرستان زاهدان نیز ریشه همه مشکلات جامعه را در بیعدالتی انسان میداند و میگوید: اگر انسانها میخواهند مشکلات دنیا را حل کنند، باید به دنبال اجرای عدالت در همه شئونات زندگی فردی و اجتماعی خویش باشند.
وی ادامه داد: افرادی که در عبادات کوتاهی میکنند، از نماز و روزه سر باز میزنند، حقوق یکدیگر را ضایع میکنند، در حقیقت ظالم هستند، چون عدالت را زیر پا گذاشتهاند.
خداوند در آیه 41 سوره مبارکه روم میفرماید «
ظَهَرَ الْفَسادُ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذيقَهُمْ بَعْضَ الَّذي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ»، فساد در خشکی و دریا بخاطر کارهایی که مردم انجام دادهاند آشکار شده است، خدا میخواهد نتیجه بعضی از اعمالشان را به آنان بچشاند ، شاید (بسوی حق) بازگردند.
عدل الهی نافی بیعدالتی انسان نیست؛ اگر شمشیری بهروی مظلومی کشیده میشود، خونی بهناحق ریخته میشود، به نام دمکراسی و مقابله با تروریسم هزاران زن و کودک آواره میشوند، یک سوی دنیا قلبشان از رسوب چربی میگیرد و در سوی دیگر از سوء تغذیه جان میدهند، مسبب آن کسانی هستند که نمیگذارند عدالت جاری شود و فساد را در برّ و بحر ظاهر میکنند.