بکارگیری نعمت در مسیر صحیح، مایه برکت است
گروه معارف: یک استاد حوزه و دانشگاه گفت: برکت یعنی نعمت ماندگار و هر نعمتی که شناخته شده و قدر آن دانسته شود و سپس آن را در راهی که خدا مقرر کرده، به کار گیریم، بابرکت می‌شود.
حجت‌الاسلام مهدی اژه‌ای، استاد حوزه و دانشگاه در گفت‌‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از اصفهان با اشاره به معنای برکت، اظهار کرد: برکت همان جلوه الطاف و عنایات الهی در عالم مخلوقات محسوب می‌شود و خدا هر مخلوقی را که آفریده، در آن برکت قرار داده است؛ ضمن اینکه به هر مخلوقی نیز افاضاتی دارد، برای مثال چهارده معصوم(ع) برکات ویژه‌ای دارند که از جانب خدا دریافت کرده و به سایر موجودات می‌رسانند.
وی افزود: همه کسانی که به دریای نبوت و امامت متصل شوند، به موجوداتی بابرکت تبدیل می‌شوند و هرچه به آنها تعلق گیرد مثل قرآن، مسجد و زمان‌ها و اماکن مقدس همراه با برکت است که اینها بیشتر جنبه معنوی داشته و چیزهایی مثل باران که آن نیز مایه برکت می‌باشد، آثار مادی در طبیعت به جا می‌گذارد.
حجت‌الاسلام اژه‌ای ادامه داد: برکت به هر نعمت ماندگار گفته می‌شود و برای مثال، خدا برکت را در مال حلال قرار داده است، هرچند کم باشد و برای مال حرام برکتی قائل نشده؛ در نتیجه مال حرام ماندگار نیست و افراد به خاطر آن، ایمان خود را از دست می‌دهند و اگر بخواهند توبه کنند، باید از تمام مالی که به طریق حرام به دست آمده، صرف‌نظر کنند.
وی اضافه کرد: حیات بابرکت نیز آن است که در راه امور خیر و ماندگار مثل خدمت به مردم صرف شود. علمای اعلام حیات بابرکت داشته و برای بشر، خیر به ارمغان می‌آورند و اگر علم آنها در خدمت دین و پیشرفت قرار گیرد، حیاتی بابرکت خواهند داشت. در واقع هر چیزی که به خدا متصل شود، بابرکت و هر آنچه با شیطان پیوند یابد، بی‌برکت می‌شود.
این استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: هر نعمتی که شناخته شده و قدر آن دانسته شود و سپس آن را در راهی که خدا مقرر کرده، به کار گیریم، بابرکت می‌شود؛ برای مثال هر کس مقام توحید را بشناسد، در راه خداشناسی و بندگی خدا برکاتی برایش نازل می‌شود، همینطور به واسطه شناخت مقام پیامبر و ائمه(ع) و به برکت وجود آنها، هدایت و تعالی می‌یابد؛ اما اگر کسی دین را وسیله دنیاداری و مردم فریبی قرار دهد، کار او بابرکت نخواهد بود که قرآن در این خصوص می‌فرماید دین خود را به درهم و دینار اندک نفروشید.
وی با بیان اینکه شناخت و به کارگیری نعمات در راه منافع فردی و اجتماعی و زندگی اخروی اهمیت دارد، گفت: آب در زیر زمین وجود دارد و زمین نیز قابل کشت و زرع است، اگر آن را کشف کرده و استفاده کنیم، برکت به همراه دارد و شکر نعمت است؛ اما اگر به نعمت‌ها بی‌اعتنا باشیم، سرمایه را از دست داده و از نعمت‌ها محروم می‌شویم.
وی افزود: از طرف دیگر، اگر نعمات الهی را در راهی خلاف آنچه که خداوند دستور داده است، به کار گیریم، کفران نعمت محسوب می‌شود؛ چنانکه آیه 7 سوره ابراهیم می‌فرماید:« وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزيدَنَّکُمْ وَ لَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابي لَشَديدٌ: و آن زمانی که پروردگارتان اعلام کرد که اگر سپاسگزارید، هر آینه افزون‌تر به شما می‌دهم و اگر کفران نمایید، عذاب من بسیار شدید است».
