عقیده آمیخته با عمل موجب کمال انسان می‌شود

امير حمزه سالارزايی، عضو هیئت علمی دانشگاه سیستان‌وبلوچستان در گفت‌وگو با ایکنا، گفت: اخلاق جمع خُلق و از مباحث مهم قرآنی است؛ چرا که این کتاب ‏‎‎‏آسمانی یکی از اهداف انبیا را تزکیه مردم معرفی کرده است.

وی بیان کرد: اخلاقی كه مبتنی بر آموزه‌های ثابت و مبانی و دليل عقل و بيان عقلا قرار بگيرد تغيير نمی‌كند، لكن اخلاقی كه برگرفته از هنجارهای عرفی و اجتماعی است و موجبه جزئيه، قابل تغيير است.

عضو هیئت علمی دانشگاه سیستان‌وبلوچستان ادامه داد: اخلاقی كه بر پايه سيره نبوی قرار دارد تغيير‌ناپذير است زيرا كه مبتنی بر جوهره انسان كه همان فطرت سليم است، قرار گرفته است. اين امر را می‌توان بر اساس دو آيه «لَعَلَى خُلُقٍ عَظِيمٍ» و نيز آيه «لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ» كه برای همه اذهان قابليت الگو‌پذيری دارد به روشنی مشاهده كرد.

سالارزايی در خصوص نقش اخلاق در زندگی و تمدن انسان‌ها، گفت: اخلاق، انسان را نرم، انعطاف‌پذير، روان و ارزشمند می‌كند و اين‌ها از مبادی تمدن انسانی است.

وی با بيان اين‌كه انسان خوش اخلاق دارای دو ويژگی مهم قوی بودن و امين بودن است، اظهار كرد: از آن‌جايی كه اخلاق الهی ـ انسانی خوشبختی دنيا و آخرت را به‌دنبال دارد اين دو ويژگی مهم انسان در شكوفايی و توسعه امور مادی بسيار مفيد است.

عضو هيئت علمی دانشگاه سيستان‌و‌بلوچستان گفت: اخلاق روابط انسان را به گونه‌‏اى تنظيم مى‌‌كند كه او را به كمال برساند. خوبى و بدى اعمال نيز بستگى به تأثير آن‌ها در رسيدن به كمال دارد. عملى كه اثر مثبت دارد و انسان را به كمال نزديک‌تر مى‌‏كند عمل درست و خوب است و عملى كه دور كننده انسان از كمال باشد نادرست و بد است.

عضو هيئت علمی دانشگاه سيستان‌و‌بلوچستان با اشاره به اين جمله از نهج‌البلاغه «العلم مقرون بالعمل، فمن علم عمل» اظهار كرد: عقيده متعالی پاک كه مقرون و آمیخته به عمل است می‌تواند موجب کمال انسان شود.

وی با بيان اين‌كه اجرا و تخلق به اخلاق الهی ـ انسانی، نفع فعلی دارد و نه نفع فاعلی، بيان كرد: واضع و فاعل گزاره‌های اخلاقی به جهت غنای مطلق، فقط نفع فاعلی برای عاملان به افعال اخلاقی را لحاظ كرده است.

سالارزايی گفت: چه زيباست آيه شريفه كه می‌فرمايد: «إِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لأَنفُسِکمْ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا»، (آیه 7 سوره إسرا) اگر كسی خوب بود خوبی كرد در واقع در وهله اول به خود نيكی و خدمت كرده است و اگر خيانت كند در وهله اول به خود خيانت كرده است.