
به گزارش ایکنا از سیستانوبلوچستان، آيتالله
سیدعلی دریاباری، مدرس حوزه و دانشگاه شامگاه سوم آبانماه در همایش ملی بزرگداشت
حافظ که در دانشگاه زابل برگزار شد، گفت: بعد مبارزاتی حافظ کمتر مطرح میشود، معمولاً حافظ را یک ادیب، شاعر و عارف میدانند حال آنکه این شخصیت ارزشمند یک متفکر، یک اسوه و یک مبارز است. اشعار زیادی هستند که ترجمه منظوم و هنری قرآن کریم بوده؛ دیوان خواجه حافظ محصول قرآن و خروجی کتاب الهی است.
وی ادامه داد: در روزگار حافظ دینداری قالباً دینداری سختگیرانه همراه با ریا، نفاق و تزویر بوده است، فریادهای حافظ علیه این دینداری سختگیرانه متعصبانه و ریاکارانه بر بام تاریخ همچنان بلند است وقتی که ایشان میفرمایند؛ «آتش زهد ریا خرمن دین خواهد سوخت حافظ این خرقه و پشمینه بینداز و برو»، یعنی اینکه این شخصیت بر علیه ریاکاری میجنگیده است.
مثنویشناس و حافظشناس اضافه کرد: اشعاری که حضرت حافظ بر علیه ریاکاران سروده است ترجمه قرآن است همانا در قرآن در آیه 38 سوره مبارکه نساء که میفرماید: وَالَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ رِئَاءَ النَّاسِ وَلَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَلَا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ ۗ وَمَنْ يَكُنِ الشَّيْطَانُ لَهُ قَرِينًا فَسَاءَ قَرِينًا یعنی: و آنان که اموالشان را از روی ریا و خودنمایی به مردم انفاق میکنند، و به خدا و روز قیامت ایمان ندارند [شیطان همدم آنان است]. و هرکس شیطان همدم او باشد بیتردید بد همدمی است.
آیتالله دریاباری ادامه داد: حضرت حافظ با الهام از قرآن بر علیه ریاکاری میجنگید یا آنجا که در اشعارش میفرماید؛ «فقیه شهر دید مست بود و فتوا داد که می حرام ولی به زمال اوقاف است»، یعنی اینکه فقیه و مفتی روزگار حافظ نسبت به شرابخواری سخت میگرفت اما در خوردن اموال بیتالمال بیپروا بود. پس حافظ یک مجاهد و یک متفکر اجتماعی و یک مبارز علیه ریا و تزویر و نفاق بوده است.
وی تصریح کرد: دینداری ما باید دینداری آسان باشد چنانکه قرآن در آیه آخر سوره حج میفرماید: وَ جَاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَ جِهَادِهِ هُوَ اجْتَبَاکُمْ وَ مَا جَعَلَ عَلَيْکُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ مِلَّةَ أَبِيکُمْ إِبْرَاهِيمَ هُوَ سَمَّاکُمُ الْمُسْلِمِينَ مِنْ قَبْلُ وَ فِي هٰذَا لِيَکُونَ الرَّسُولُ شَهِيداً عَلَيْکُمْ وَ تَکُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ فَأَقِيمُوا الصَّلاَةَ وَ آتُوا الزَّکَاةَ وَ اعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلاَکُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلَى وَ نِعْمَ النَّصِيرُ یعنی اینکه: و در راه خدا جهاد کنید، و حق جهادش را ادا نمایید. او شما را برگزید، و در دین (اسلام) کار سنگین و سختی بر شما قرار ندارد؛ از آیین پدرتان ابراهیم پیروی کنید؛ خداوند شما را در کتابهای پیشین و در این کتاب آسمانی «مسلمان» نامید، تا پیامبر گواه بر شما باشد، و شما گواهان بر مردم. پس نماز را برپا دارید، و زکات را بدهید، و به خدا تمسّک جویید، که او مولا و سرپرست شماست! چه مولای خوب، و چه یاور شایستهای.
مدرس حوزه و دانشگاه در ادامه سخنانش اظهار کرد: حافظ فیلسوف رسمی نبود ولی یک حکیم افلاطونی و اشراقی است، حافظ خردگرا و عقلگرا و حکیم است همچونان که در شعرش میفرماید: «سالها پیروی مذهب رندان کردم تا به فتوای خرد حرص به زندان کردم»، حافظ مخالف عقل نیست بلکه میگوید من با فتوای عقل حرص، ریا و تزویر و نفاق را به بند کشیدم.
انتهای پیام