به گزارش ایکنا به نقل از الاخبار، شمارش آرای انتخابات پارلمانی لبنان همچنان ادامه دارد و نتایج اولیه حاکی از پیروزی نمایندگانی از حزب الله و متحدان آن در جنبش شیعی امل و همچنین حزب مسیحی جنبش میهنی آزاد لبنان در برخی مناطق است.
در همین حال خبرگزاری رویترز به نقل از سید یونس، رئیس کمیته انتخابات جنبش میهنی آزاد به عنوان متحد اصلی حزب الله اعلام کرد که این جریان در انتخابات پارلمانی دیروز به 16 کرسی دست یافته است.
وی افزود: جریان آزاد ملی لبنان در انتخابات 2018 موفق به اخذ 18 کرسی شده بود و حالا هم به محض اعلام نتایج نهایی انتخابات برای تشکیل فراکسیونی متشکل از 20 نماینده با کمک متحدانش تلاش خواهد کرد.
رویترز به نقل از آنتونی جعجع، رئیس دفتر رسانهای حزب مسیحی القوات اللبنانیه به ریاست سمیر جعجع، رقیب اصلی حزب جریان آزاد ملی در انتخابات لبنان هم اعلام کرده که این حزب 20 کرسی را در انتخابات به دست آورده و میتواند بزرگترین فراکسیون پارلمانی را در پارلمانی که مرکب از 128 نماینده است، تشکیل دهد.
جریان غربگرای 14 مارس تلاش کرده است تا به هر طریقی حزب القوات اللبنانیه در انتخابات پیروز شده و سمیر جعجع، رئیس این حزب را به عنوان رئیس جمهور آتی و جانشین میشل عون که متحد حزب الله است، به قدرت رساند.
در همین حال جبران باسیل، رئیس جنبش میهنی آزاد و متحد حزبالله در لبنان شب گذشته طی نشستی خبری تأکید کرد: در واقع این جنبش در انتخابات با احزاب لبنانی اعم از القوات الاشتراکی، الکتائب، أمل و سایرین رقابت نداشته بلکه مبارزه آن با آمریکا، اسرائیل و متحدانش بوده که از 17 اکتبر سال 2019 که اعتراضات در لبنان کلید خورد، آغاز شده است.
او دیوید شنکر، دستیار وزیر امور خارجه سابق آمریکا در امور خاور نزدیک را معلم جریان 14 مارس لبنان برای تخریب جریان هشت مارس(مقاومت و متحدانش) توصیف و تأکید کرد: شخص شنکر به محاصره هشت مارسیها و حمایت مالی از 14 مارسیها اذعان دارد و به هر شکل با اعمال تحریمهای سیاسی در صدد آزار رساندن به من بودند.
باسیل با اشاره به حمایت مالی کشورهایی از منطقه از القوات اللبنانیه گفت: حزب جعجع با خریدن وجدانها و آرای مردم حزب نخست در انتخابات شده و اگر میخواهد به همین کارش افتخار کند.
باسیل با بیان اینکه باید منتظر نتایج نهایی انتخابات بود، گفت: این جریان پیروز از نبرد خارج شده و از همه لبنان نماینده خواهد داشت؛ اما به هر حال ایده حذف جریان آزاد ملی سرنگون شد.
در همین حال روزنامه لبنانی الاخبار هم در گزارشی با عنوان «شکست نبرد سقوط حزب الله و باسیل» نوشت: از سال 2018 وسیعترین هجمهها در لبنان، منطقه و جهان علیه ائتلافی که میشل عون را به کاخ ریاست جمهوری لبنان رساند کلید خورد؛ درحالی که نوک پیکان این هجمهها متوجه حزب الله بود و از همین رو تلاش داشتند ابتدا به متحد برجسته آن یعنی جریان ملی آزاد و رئیس آن جبران باسیل ضربه بزنند.
الاخبار افزود: آمریکا و عربستان برای شکست حزب الله و متحدان آن در انتخابات لبنان هر کاری که از دستشان برمیآمد انجام دادند؛ از انزوای سیاسی تا محاصره اقتصادی و تحریمها، هجمههای سیاسی در داخل و همچنین برنامه کاری فشردهای که برای جذب احزاب، نهادهای رسانهای و نخبگان به منظور قراردادن آنها در صف مقابله با حزب الله و جریان آزاد ملی به کار گرفته بودند؛ به این بهانه که این ائتلاف مانع بهبود اوضاع لبنان است.
نویسنده این گزارش تأکید کرد: جریان 14 مارس با پشتیبانی قدرتهایی در منطقه و جهان به ظاهر با گروههای غیردولتی مدنی شکل گرفته در جریان اعتراضات 17 اکتبر ائتلاف تشکیل دادند؛ ائتلافی که البته از لحاظ سازمانی و حتی شعارهایشان غیریکپارچه بوده است؛ اما تنها هدفشان سرنگونی حزب الله و جریان آزاد ملی بود.
به عقیده نویسنده، غربیها تلاش کردند از طریق فروپاشی اقتصادی و مالی لبنان به حزب الله و جریان آزاد ملی ضربه بزنند؛ اما در واقع همه لبنانیها را هدف گرفته و این دو حزب هم نشان دادند که بیشتر از دیگران قادر به ایجاد روندی برای حمایت اجتماعی از مردم در برابر فشار بحران اقتصادی و اجتماعی هستند. اینجا بود که جریان غربگرا در لبنان مجبور شد دست در جیبهای پر از پول خود که از بیتالمال به سرقت برده بودند، ببرند یا پولهایی که از خارج از کشور برای ضربه به مقاومت دریافت کرده بودند؛ اما باز نتوانستند حزب الله و جریان آزاد ملی را تخریب کنند.
الاخبار با اشاره به اینکه نتایج اولیه انتخابات نشانه چند دستگی در جامعه مسیحیان لبنان است، گفت: شکست جریان آزاد ملی نتوانسته است که رقبای آن را قدرت بخشد تا به عنوان یک قدرت مرکزی و اساسی نشان داده شوند.
این روزنامه افزود: پروژه سعودی ـ آمریکایی در ایجاد واقعیت سیاسی متفاوت برای شیعیان هم شکست خورد. کافی است حال و هوای عمومی شیعیان در چند ماه گذشته را مشاهده کنیم تا بدانیم که تمام اعتراضات نهفته یا ظاهری علیه مدیریت جنبش أمل در طول سه دهه و یا مسئول دانستن حزب الله در قبال سکوت در برابر فساد در کشور همگی برای هدف قرار دادن مقاومت بود؛ اما جامعه شیعه شاهد پشتیبانی بیسابقهای حول محور مقاومت بود، تا جایی که رهبر آن، سید حسن نصرالله، نه تنها برای بسیج جامعه هواداران حزب الله بلکه برای سوق دادن افراد مردد یا معترض در جنبشهای متحد آن هم به حضور در انتخابات و رأی دادن به حزب الله و متحدانش به تلاش زیادی نیاز نداشت.
الاخبار همچنین آورده است: نقشه انصراف سعد الحریری از صحنه سیاسی لبنان هم به دلیل شکست در انتخاب جایگزینی برای آن هم جواب نداد و تنها موجب وارد شدن ضربه بزرگ به جامعه اهل تسنن در لبنان شد؛ به نحوی که جریان 14 مارس با از دست دادن رهبر سنی خود آن مشروعیت عمومی اسلامی خود را از دست داد و حتی کسانی هم که با تمرد از تصمیم حریری در انتخابات شرکت کردند، نتوانستند در برابر حزب الله و جریان آزاد ملی پیروز شوند و بدین طریق گویی سعد الحریری طرفدارانش را هم مجازات کرده بود.
نویسنده تأکید کرد: در بین احزاب مسیحی نیز اگرچه حزب القوات اللبنانیه کرسیهای بیشتری را کسب کرده اما نتایج اولیه انتخابات حاکی از این است که با این حساب، شکاف سیاسی در بین مسیحیان در روند تشکیل دولت و در پارلمان آتی بیشتر خواهد بود.
الاخبار در ادامه آورده است: انتخابات لبنان نشان داد که نبردی که از قریب به چهار سال پیش توسط غربیها علیه لبنان شکل گرفته و طی دو سال اخیر شدت گرفته بود در دستیابی به بیشتر اهداف خود ناکام بوده است:
نخست اینکه نتوانست محبوبیت مردمی مقاومت را از شیعیان و غیرشیعیان در لبنان بگیرد، دوم اینکه نتوانست جریان آزاد ملی لبنان را شکست دهد و اگرچه این جنبش در برخی مناطق کرسیهای خود را از دست داده اما معنایش این نیست که این جنبش به یک قدرت حاشیهای تبدیل شده چیزی که رقبایش درصدد آن بودند و همچنان یک قدرت مسیحی مرکزی است که در تشکیل دولت شریک خواهد بود.
سوم اینکه ولید جنبلاط هم با بزرگترین چالش در تاریخ سیاسی جدید خود روبهرو شده است و نه تنها در لیستهای انتخاباتی خود شکست خورده بلکه هجمهای که علیه حزبالله و سلاح مقاومت به راه انداخته بود موجب نشد که آرا به سبد نامزدهای وی ریخته شود.