حسین علی رزق، تحلیلگر سیاسی لبنان در یادداشتی برای خبرگزاری ایکنا به تحلیل پاسخ جمهوری اسلامی ایران به حمله رژیم صهیونیستی به ساختمان کنسولگری دمشق تحت عنوان عملیات وعده صادق پرداخته و بر چند نکته مهم تأکید کرده است:
اول: ایران تاکنون موفق به برقراری این معادله شده است که هر گونه حمله به خاک این کشور، چه در داخل مرزهای جغرافیایی، چه مراکز دیپلماتیک آن، خط قرمز به حساب میآید و مستلزم پاسخ مستقیم، شفاف و علنی از داخل خاک این کشور است. ضمن اینکه ایران در حمله اخیر خود هوشمندانه عمل کرده و تنها بر یک هدف نظامی خاص متمرکز شد و در عین حال از دیگر مناطق رژیم صهیونیستی هم غافل نشد و کاری کرد که شهرکنشینان صهیونیست صدای آژیرهای خطر و انفجارهایی که در آسمان رخ میدهند را بشنوند.
دوم: ایران با رساندن پهپادها و موشکهای خود به اسرائیل و اصابت تعدادی از آنها در داخل خاک این کشور با وجود هشدار نظامی و اطلاعاتی و آمادگی بالای سامانههای پدافند هوایی ارتش، موفق شد توان نظامی، اطلاعاتی و دیپلماتیک خود را به نمایش بگذارد. این درحالی است که کشورهای متعددی که از قویترین کشورهای جهان در زمینه نظامی هستند(آمریکا، انگلیس، فرانسه، اسرائیل و تعدادی از کشورهای عربی...) در مقابل آن بودند و شلیک و پرتاب موشک و پهپادهای ایرانی و بهرغم فاصله طولانی و زمان 2 تا 3 ساعتی تا رسیدن پهپادها به اسرائیل، کاملاً رصد شده بودند.
از لحاظ دیپلماتیک، ایران در یک روند خویشتنداری چند روزه به تمام جهان و شورای امنیت این فرصت را داد که موضوع بمباران کنسولگری آن در دمشق را محکوم و به صورت دیپلماتیک به این موضوع رسیدگی کنند. اما کشورهای استکبار جهانی در حمایت از رژیم صهیونیستی چشمانشان را بر دیدن حقایق بستند و زبانشان در بیان حقایق ساکت بود. بنابراین ایران به ناچار درچارچوب ماده 51 قانون بینالمللی و در راستای دفاع از خود به حمله رژیم صهیونیستی پاسخ داد.
سوم: ایرانیها با پخش مستقیم عملیات نظامی موفق شدند اسرائیل و همراهانش را تحقیر کنند. در گذشته اسرائیل به صورت اغراقآمیزی در مورد نگرانی از حمله ایران اظهار نظر میکرد تا در صورت وقوع، مورد تمسخر و تحقیر قرار گیرد. با این حال، این حمله بیشتر از اغراقهای اسرائیل بود به گونهای که آژیر خطر در بیش از 720 نقطه در سراسر سرزمینهای اشغالی به صدا درآمد. با این تفاوت که اسرائیل انتظار داشت فقط به پایگاههای نظامی در جولان و نقب حمله شود، اما سراسر رژیم صهیونیستی هدف قرارگرفته شد.
چهارم: ایران موفق شد با آمادهباش نگه داشتن رژیم صهیونیستی، مردم آن و حامیان این رژیم و تحمیل ترس و نگرانی به آنها، جنگ روانی ویرانگری را علیه این رژیم به راه بیاندازد. بهگونهای که سراسر رژیم صهیونیستی نگران اصابت موشک بود. ضمن اینکه این نکته را هم باید نظر داشت که ایران در حمله اخیر خود به رژیم صهیونیستی از تمام قابلیتهای رزمی استراتژیک خود استفاده نکرد.
پنجم: ایرانیها حمله به رژیم صهیونیستی را به صورت مستقل انجام دادند و شرکای خود در محور مقاومت دخالت نکردند؛ امری که نشان میدهد ایران توان کافی برای مقابله با دشمنان را داشته و نیازی به کمکگرفتن از همپیمانان خود هم ندارد.
ششم: ايران موفق شد تهديد و ارعاب کشورهای اروپایی و بهویژه ايالات متحده آمريكا را خنثی کرده و در مقابل طرفهای مقابل را از هرگونه اقدام علیه خود بازدارد.
هفتم: ایران موفق شد در پاسخ به حمله تنها از یک گزینه استفاده کند. بدون اینکه نیازی به استفاده از گزینههای دیگری مانند بستن تنگه هرمز، ضربه زدن به اهدافی در خارج از رژیم صهیونیستی و یا پاسخ دادن از طریق متحدان خود داشته باشد.
هشتم: آنچه که در جریان حمله ایران رخ داد، عدول از هنجارها و زیر پا گذاشتن قواعد درگیری است که 45 سال به طول انجامیده است. در نتیجه این اقدام ایران تصویری از بازدارندگی اسرائیل وجود داشت، متلاشی شده و صحنه برای این رژیم تحقیرآمیز شده است.
انتهای پیام