ساختن جامعه اسلامی به دور از وابستگی‌های فکری، اقتصادی و سیاسی
در بخشی از وصیتنامه شهید مفقودالاثر محمد خلیلی آمده است: «... ببینید الان که در این مملکت اسلامی هستید، تکلیف خدا بر شما چیست؟ آن را انجام دهید و خون شهدا را در نظر بگیرید و در هر پست و مقامی که هستید به اسلام و مسلمین خدمت کنید بدون هیچ تکبر و غروری، سعی و کوششتان ساختن یک جامعه اسلامی به دور از وابستگی‌های فکری و اقتصادی و سیاسی باشد.»
به گزارش ایکنا، شهدای دوران دفاع مقدس عاملان به آموزههای قرآن بوده و سیره اهل بیت(ع) به ویژه سالار شهیدان اباعبدالله الحسین(ع) را سرلوحه طریق جاوید خود قرار داده بودند. در صف اول این مبارزات، قاریان خو‌ش‌خوان و حافظان آیات قرآن کریم نیز حضور داشتند که نه تنها جسم خود را در خدمت به وطن وقف کرده بودند، بلکه با صدای خود نیز روحیه‌ای مضاعف به رزمندگان می‌بخشیدند. در روز پنجشنبه یاد می‌کنیم از شهید مفقودالاثر محمد خلیلی.
شهید محمد خلیلی در یکم فروردین ۱۳۴۱ در محله مجیدیه تهران متولد شد. پدرش، علی‌اکبر، کارگر بود و مادرش خانم بانو نام داشت. او اولین فرزند خانواده بود.
وی از پنج سالگی در کلاس‌های قرآن و احکام مسجد سید سجاد(ع) شرکت می‌کرد و در کنار آن آموزههای نهج‌البلاغه و صحیفه سجادیه را فراگرفت. شرکت مستمر او باعث شد تا مورد توجه و تشویق حجت‌الاسلام محمدعلی هاتفی، روحانی مسجد، قرار بگیرد.
همچنین شهید خلیلی سعی می‌کرد در کلاس‌های تفسیر قرآن جمعه صبح‌های مسجد نیز حضور فعالی داشته باشد و در نهایت به عنوان مربی چند نوجوان دیگر انتخاب و وظیفه آموزش قرآن آنها را عهده‌دار شد.
وی تاپایان دوره متوسطه در رشته اقتصاد درس خواند و دیپلم گرفت. محمد در کنار فعالیت‌های قرآنی در مسجد، جذب مبارزات مبارزات انقلابی علیه رژیم شاه شد و در پخش اعلامیه و شرکت در سخنرانی‌ها حضور فعالی داشت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی به سپاه پیوست و از سوی سپاه پاسداران در جبهه حضور یافت.
سرانجام هنگامی که برای سومین بار در بیست و هشتم فروردین ۱۳۶۲، در حالی که ۲۱ بهار از عمرش گذشته بود، به جبهه اعزام شد، در عملیات والفجر ۱ در فکه از سوی نیروهای عراقی شهید شد. تاکنون اثری از پیکرش به دست نیامده است و هنوز خانواده او چشم انتظار بازگشت پیکر فرزندشان هستند.
فرازی از وصیتنامه شهید محمد خلیلی: «... در شک و تردیدم که این مدت عمر را که خداوند در این جهان فانی بر من عنایت فرمود آیا توانستم طاعت و عبادت او را انجام دهم؟ و به اسلام و مسلمین خدمت کنم یا نه؟ با کمی فکر خواهم گفت خیر.
در این مدت عمر به یقین نتوانستم طاعت و عبادت او را انجام دهم و کارهایم را فقط به قصد رضای او انجام دهم. از آن جایی که تکلیف، از طرف خدا بر من حکم می‌کرد، مدتی است که قصد سفر به جبهه را کرده‌ام تا شاید بتوانم در آنجا خدمتی را اگر خدا قبول کند انجام دهم.
از تمام برادران عزیز و خواهران گرامی که در ختم من شرکت می‌کنند و از هر قشری هستند عاجزانه تقاضا می کنم که کارهایتان را فقط به قصد انجام تکلیف و امر الهی انجام دهید، یعنی ببینید الان که در این مملکت اسلامی هستید، تکلیف خدا بر شما چیست؟ آن را انجام دهید و خون شهدا را در نظر بگیرید.
در هر پست و مقامی که هستید به اسلام و مسلمین خدمت کنید بدون هیچ تکبر و غروری، سعی و کوششتان ساختن یک جامعه اسلامی به دور از وابستگی‌های فکری و اقتصادی و سیاسی باشد.»
انتهای پیام
