دنبال ریاست‌پیشگان راه نیفتید؛ هلاک می‌شوید + صوت

به گزارش ایکنا، ششمین شب مراسم سوگواری ایام محرم با سخنرانی سیدمجتبی حسینی، با محوریت زیارت جامعه کبیره در دبیرستان صدیقین برگزار شد که گزیده آن را در ادامه می‌خوانید.

«و بکم اخرجنا الله من الذل و فرج عنا غمرات الکروب و انقذنا من شفاجرف الهلکات و من النار» به وسیله شما خداوند ما را از ذلت بیرون آورد و از غبارهای هلاکت‌ها آزاد کرد و ما را از لب پرتگاه افتادن در هلکات و از افتادن در آتش نجات داد.

هر کسی پیش روی خودش یکسری مهلکات دارد و یکسری منجیات. یکسری چیزها موجب هلاک آدم است، یکسری چیزها موجب نجات. یکسری از این مهلکات برای همه مردم است و یکسری برای افراد خاص است. یکی از هلکات که برای افراد خاص است و در روایات آمده همین است که وقتی یک نفر جایی می‌رود چند نفر دنبال او راه بیفتند؛ «إيّاكُم و هؤلاءِ الرؤساءَ الذينَ يَتَرأّسُونَ، فَوَ اللّه ِ ما خَفَقَتِ النِّعالُ خَلفَ رَجُلٍ إلاّ هَلَكَ و أهلَكَ؛ از اين سران رياست‌پيشه بپرهيزيد؛ زيرا به خدا سوگند كه كفش‌ها در پى مردى به صدا در نيايد مگر آن كه او هلاك شود و ديگران (پيروانش) را نيز به هلاكت اندازد». اینکه در زیارت جامعه می‌گوییم اهل بیت(ع) ما را از هلکات نجات دادند یک راهش همین است که این مسائل را به ما یاد می‌دهند.

مهلکات و منجیات انسان از نظر پیامبر(ص)

یکی از مهلکات عمومی بخل و خساست است. پیامبر(ص) فرمودند: «يَا عَلِيُّ ثَلاَثٌ مُوبِقَاتٌ وَ ثَلاَثٌ مُنْجِيَاتٌ فَأَمَّا اَلْمُوبِقَاتُ فَهَوًى مُتَّبَعٌ وَ شُحٌّ مُطَاعٌ وَ إِعْجَابُ اَلْمَرْءِ بِنَفْسِهِ» اى على! سه چيز هلاكت‌كننده است و سه چيز نجات بخش؛ امّا امور هلاكت‌كننده: هوسى است كه از آن پيروى كنند، تنگ‌چشمى‌اى كه مطيع آن شوند و اعجاب مرد نسبت به خويشتن. در روایتی دیگر پیامبر(ص) فرمود از دو چیز بر امتم خیلی می‌ترسم یک؛ پیروی از هوای نفس. هوای نفس هم فقط این نیست که به کاباره بروند هر کس یک هوای نفسی دارد و می‌داند هوای نفس است ولی با آن نمی‌جنگد و از آن پیروی می‌کند. توجه داشته باشید که هر کس ساخته انتخاب و تصمیم و اجرای خودش است. مورد دوم بدعت است. پیامبر(ص) فرمودند از این دو چیز بر امتم می‌ترسم.

پیامبر(ص) در ادامه روایت منجیات را معرفی کردند و فرمودند: «وَ أَمَّا اَلْمُنْجِيَاتُ فَالْعَدْلُ فِي اَلرِّضَا وَ اَلْغَضَبِ وَ اَلْقَصْدُ فِي اَلْغِنَى وَ اَلْفَقْرِ وَ خَوْفُ اَللَّهِ فِي اَلسِّرِّ وَ اَلْعَلاَنِيَةِ كَأَنَّكَ تَرَاهُ فَإِنْ لَمْ تَكُنْ تَرَاهُ فَإِنَّهُ يَرَاكَ» یعنی امّا امور نجات‌بخش: رعايت عدالت در حال خشنودى و خشم، اعتدال در حال ثروتمندى و تنگدستى و بيم از خدا در عيان و نهان كه گويى او را مى‌بينى و اگر تو او را نبينى او تو را مى‌بيند.

اصلاح درونی سر سفره امام حسین(ع)

بیایید مسلمان شویم. اگر مسلمان شویم هم برای ما خوب است و هم برای کسانی که با ما هستند. در روایت فرمودند مسلمان کسی است که بقیه مردم از دست و زبانش در سلامت هستند. اگر اینطوری هستی خوش به سعادتت، پیامبر(ص) دعایت می‌کند ولی اگر اینطور نیستی که هیچ. از الآن تا زمانی که عمرمان باقی است تغییرات کوچک در خود ایجاد کنیم و به حساب خیمه امام حسین(ع) بگذاریم یعنی با خودت بگو اینکه از الآن به بعد آدم خوبی شدم برای سفره امام حسین(ع) است. آن وقت حضرات چقدر دعایت می‌کنند.

در روایتی حضرت فرمود از همه شما به ما نزدیک‌تر کسی است که قشنگ‌تر سر سفره ما بنشیند. آیه قرآن می‌فرماید روز قیامت از نعیم سوال می‌کنند «ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ». منظور این نیست که مثل صندوق رستوران بپرسند از چه نعمت‌هایی استفاده کردی، بلکه می‌پرسند تو که این نعمت‌ها را داشتی چرا از آنها درست استفاده نکردی. در روایت هست که اعظم نعمت‌ها ولایت امیرالمومنین(ع) است. حضرت فرمود از همه شما به ما نزدیک‌تر کسی است که بهتر سر سفره می‌نشیند و می‌خورد. سر سفره اهل بیت(ع) نشستی خوب بخور. هجوم بیاور و از این سفره استفاده کن. این سفره را پهن کردند ما استفاده کنیم و هر کس زیباتر از آن بهره ببرد به اهل بیت(ع) نزدیک می‌شود. نزدیک شدن به اهل بیت(ع) با شعار و داد و دعوا نیست. ما این حرف‌ها را سر سفره امام حسین(ع) می‌گوییم ان شاالله بعدا ببینیم وجودمان پر از نعمات سفره اهل بیت(ع) است. باید روش را یاد بگیریم تا بیشتر استفاده کنیم. اینجا خودت را کنار نکش، تعارف را کنار بگذار چون علی(ع) پدرمان است. اتفاقا ایشان لذت می‌برد. حتی اگر خودت نیایی دنبالت می‌آید. مگر سراغ نیازمندان نمی‌رفت؟ حتی خیلی‌ها علی(ع) را نمی‌شناختند. بعد که حضرت به شهادت رسید می‌پرسیدند آن آقا که بود که هر روز می‌آمد.

فرزند این آقا امام زمان(عج) است که هنوز در خانه‌ها می‌آید. شخصی امام صادق(ع) را دنبال کرد، دید در خانه‌های یهودیان یک چیزی می‌گذارد. به حضرت گفت اینجا خانه یهودیان است. حضرت فرمود می‌دانم. یعنی می‌شود آن بزرگوار به عشق جدش ما را هم تحویل بگیرد و در خانه ما هم بیاید؟