İmam Hüseyin’e Kerbela’da refakat etmeyenler

Kerbela olayından çıkarılacak pek çok ders vardır. Kerbela hak ile batılın ayrıldığı yerdir.

Yeryüzünün hiçbir yeri, Kerbela gibi güzellikle çirkinliği aynı anda yaşamamıştı. İnsanlık tarihi, hiçbir devrim ve inkılâptan “Aşura hareketi” kadar ders almamıştır. Tif bölgesinde tevhit yeniden doğdu, aşk yeni bir mana kazandı, Kur’an’ın damarlarına taze kanlar akmaya başladı, melekler Adem’e niçin secde ettiklerinin sırrına vakıf oldular ve tek kelimeyle Allah bütün celal ve cemal sıfatlarıyla tecelli etti.

Savaşa katılmayanlar ve İmam Hüseyin (as) yanında yer almayanlar oldu. Bazıları basiret eksikliğinden ve bazılarıda bu hareketin doğruluğundan şüphe duyduklarından dolayı katılmadılar.

Bunlar arasında İmam’ın üvey kardeşleri olan Muhammed ibn Hanife, Abdullah ibn Cafer ve Ömer ibn Ali vardı.

Muhammed ibn Hanife onun yanında yer almak yerine İmam Hüseyin’e Yemen’e kaçmasını tavsiye etti. Ona göre İmam’ın hayatını kurtarmak yeterliydi. Ancak İmam Hüseyin (a.s) kıyamının toplumun sapmalarını göstermesi gereken bir yolda olduğunu farkedemedi ve bu yolda İmam Hüseyin’in şehadet korkusu olmadığını anlayamadı.

Bu nedenle İmam Hüseyin’in (a.s.) kardeşi olmasına rağmen Muhammed ibn Hanife ona eşlik etmez ve İmam’a rahatını talep eden öneriler sunar.

Ömer bin Ali, İmam Hüseyin’in (a.s) kendisine eşlik etmeyen kardeşlerindendir ve Aşura ‘dan sonra İmam Seccad’a (a.s) düşman olmuştur. Muhtar’a katılmadı ve düşmanı İbn Zübeyr’e ​​katıldı.

Süleyman ibn Sured  Huzai, yüksek sosyal statüye sahip seçkin bir Şii Müslümandı. Muaviye’nin ölümü ve Yezid'in yerine geçtiği haberini duyunca, İmam Hüseyin’in (a.s) Mekke’de kaldığını ve Yezid’e biat etmeyi reddettiğini öğrenince, şehrin ileri gelenlerinin katılımıyla Kufe’de bir toplantı düzenledi.

Onlara durumu ve İmam’ın (a.s) Yezid’e biat etmeyi reddettiğini haber verdi, onları İmam Hüseyin’e (a.s) Kûfe'ye gelmeleri için bir mektup yazmaya teşvik etti, böylece batıl (Yezid) cephesinde savaşabilirlerdi.

Toplantıya katılanların tamamı onunla hemfikir oldular ve bir mektup yazdılar. Bu, Kûfe halkının İmam Hüseyin’e (a.s) ilk mektubuydu ve bunu ilk imzalayan Süleyman’dı.

Bu mektup İmam Hüseyin’e (a.s) gönderilmiştir. Süleyman’ın çalışması başkaları tarafından hızla memnuniyetle karşılandı ve taklit edildi ve Şiilerden başlayıp Sünnilerin çoğuna kadar uzanan İmam’ın hizmetine mektup yazma dalgası başladı. Hatta Beni Ümeyye’yi desteklediği bilinenlerde mektup yazmışlardır.

Süleyman daha önce  İmam Ali’ye (a.s) desteğini nasıl geri çektiyse bir kez daha olaya vakıf olamadığını ve basiretsizliğini gösterdi. Kûfe’deki sokağa çıkma yasağını bahane göstererek Kerbela’ya gitmeyi reddetti.

4081322